Crying in Berlin - Bonnie Tyler

This German morning of winter grey and street lights

The mist is warning — the day to wait it’s turn

The city stumbles — to find the boots in bedrooms

A new wife wonders — why must he go so soon

She’s crying in Berlin —

Love is flying from Berlin

She’s been trying hard to fight her fears

But she knows her tears — will win

A sip of coffee — he sends a smile to greet her

Just for a second — she forgets what lovers have to learn

An empty window — an empty bed — an empty chair

She curses history — then hides her face behind her hair

And she’s crying in Berlin

Her world is flying from Berlin

She’s been trying hard to force a smile —

Will war’s denial ever end

She’s crying in Berlin

Her world is dying in Berlin

She’s been trying hard to fight her fears

But she knows her tears — will win

She’s crying in Berlin

A darkened doorway — an empty street — an empty heart

There is no sure way — to know if they will stay apart

He dissapears then — a waving hand she won’t forget

One thing is certain — she will always see his silhouette

When she’s crying in Berlin

When she’s crying in Berlin

When she’s trying hard to fight her fears

She’ll fight her tears — and win

She’s crying in Berlin

There’s no denying — It’s a sin — It’s a sin

When the cities burn — love waits its turn —

For her and him

Crying in Berlin — crying in Berlin

She’s been trying hard to force a smile

Will war’s denial — ever end

Crying in Berlin

When the cities burn — love waits its turn — for her and him

Crying in Berlin — Crying in Berlin

Deze Duitse ochtend van wintergrijs en straatverlichting

De mist waarschuwt: de dag om te wachten is aan de beurt

De stad struikelt — om de laarzen in de slaapkamers te vinden

Een nieuwe vrouw vraagt ​​zich af: waarom moet hij zo snel gaan?

Ze huilt in Berlijn -

Liefde vliegt vanuit Berlijn

Ze heeft haar best gedaan om haar angsten te bestrijden

Maar ze weet dat haar tranen — zullen winnen

Een slokje koffie - hij stuurt een glimlach om haar te begroeten

Heel even — ze vergeet wat geliefden moeten leren

Een leeg raam — een leeg bed — een lege stoel

Ze vervloekt de geschiedenis en verbergt dan haar gezicht achter haar haar

En ze huilt in Berlijn

Haar wereld vliegt vanuit Berlijn

Ze heeft haar best gedaan om een ​​glimlach te forceren...

Zal de ontkenning van de oorlog ooit eindigen?

Ze huilt in Berlijn

Haar wereld sterft in Berlijn

Ze heeft haar best gedaan om haar angsten te bestrijden

Maar ze weet dat haar tranen — zullen winnen

Ze huilt in Berlijn

Een verduisterde deuropening — een lege straat — een leeg hart

Er is geen zekere manier om te weten of ze uit elkaar blijven

Hij verdwijnt dan - een wuivende hand die ze niet zal vergeten

Eén ding is zeker: ze zal zijn silhouet altijd zien

Als ze huilt in Berlijn

Als ze huilt in Berlijn

Wanneer ze haar best doet om haar angsten te bestrijden

Ze zal tegen haar tranen vechten en winnen

Ze huilt in Berlijn

Het valt niet te ontkennen — Het is een zonde — Het is een zonde

Wanneer de steden branden - de liefde wacht op haar beurt -

Voor haar en hem

Huilen in Berlijn — huilen in Berlijn

Ze heeft haar best gedaan om een ​​glimlach te forceren

Zal de ontkenning van de oorlog ooit eindigen?

Huilen in Berlijn

Wanneer de steden branden — de liefde wacht op haar beurt — voor haar en hem

Huilen in Berlijn — Huilen in Berlijn