Purgatory - Bobby Raps

Life beyond the world

Escape past the stars

To reclaim what was there

N' It’s dedicated

It’s dedicated

Now I’m snatching pills out of his hand

Now I can never talk to him again

But, I can still see that body on the bed

Only thing I can do now is keep it in my head

Is there Heaven for an addict?

Or is it just that feeling they chase but, could never capture

I see the devil hidden in these capsules

They be hiding in plain sight and suffering but, acting natural

Heading down the path to self-destruction

But, I could not follow

Now I’m shadow boxing with my conscious

While my soul gets swallowed

Had a hard time letting go

But, I can’t worry bout the things that I can’t control

No!

Led this life, it wasn’t noble

Only hope is to stay hopeful

Destined for more than this existence

Put him on my neck, I won’t forget him

It was over in an instant

What could I have done different?

Granny passed a week before he died

Family thought I couldn’t even cry

After funeral can’t even lie

Sobbing, tears, asking reasons why?

Never see his face again

The darkest demons find the purest souls to place to rest

Catholic service left my nerves distorted

Already gone but, I can’t help but worry

Is he leaving in eternal glory?

Or forever floating stuck in purgatory?

Now I’m snatching pills out of his hand

Now I can never talk to him again

But, I can still see that body on the bed

Only thing I can do now is keep it in my head

Het leven buiten de wereld

Ontsnap langs de sterren

Om terug te vorderen wat er was

N' Het is opgedragen

Het is opgedragen

Nu gris ik pillen uit zijn hand

Nu kan ik nooit meer met hem praten

Maar ik kan dat lichaam nog steeds op het bed zien

Het enige wat ik nu kan doen, is het in mijn hoofd houden

Is er een hemel voor een verslaafde?

Of is het gewoon dat gevoel dat ze najagen, maar nooit konden vastleggen?

Ik zie de duivel verborgen in deze capsules

Ze verbergen zich in het volle zicht en lijden, maar gedragen zich natuurlijk

Op weg naar zelfvernietiging

Maar ik kon niet volgen

Nu ben ik aan het schaduwboksen met mijn bewuste

Terwijl mijn ziel wordt opgeslokt

Had moeite om los te laten

Maar ik kan me geen zorgen maken over de dingen waar ik geen controle over heb

Nee!

Leidde dit leven, het was niet nobel

De enige hoop is om hoopvol te blijven

Voorbestemd voor meer dan dit bestaan

Leg hem om mijn nek, ik zal hem niet vergeten

Het was in een oogwenk voorbij

Wat had ik anders kunnen doen?

Oma stierf een week voordat hij stierf

Familie dacht dat ik niet eens kon huilen

Na de begrafenis kan ik niet eens liegen

Snikken, tranen, vragen waarom?

Nooit meer zijn gezicht zien

De donkerste demonen vinden de zuiverste zielen om te rusten

Katholieke dienst liet mijn zenuwen vervormd

Al weg, maar ik kan niet anders dan me zorgen maken

Gaat hij weg in eeuwige glorie?

Of voor altijd blijven drijven in het vagevuur?

Nu gris ik pillen uit zijn hand

Nu kan ik nooit meer met hem praten

Maar ik kan dat lichaam nog steeds op het bed zien

Het enige wat ik nu kan doen, is het in mijn hoofd houden