Changing Your Mind - Bob Schneider, Patty Griffin

I can’t change your mind.

I can’t change your mind.

What’s so funny is I’m scared and lonely, and I don’t think that I’m the only

one as I watch you drive away.

and what’s so funny is the birds are singing, sun shining, and bells are

ringing and I’m thinking, 'what happened here?'

and I can’t change your mind.

and I can’t change your mind.

and I can’t change your mind.

and I can’t change your mind.

There’s a chappel in Minneapolis and it holds the bones of a dead saint in it

the stain glass glows from the ceiling there, and reminds me of the feeling

where I first looked into your eyes, and saw the most beautiful birds fly

strait into the sun, their wings on fire, the deed was done.

Oh and I can’t change your mind.

I can’t change your mind.

I can’t change your mind.

I can’t change your mind.

Whats so funny is this piece of skin, the one on my arm with your name inked in.

What was I thinking?

But what’s so funny is the way things go down.

Like when a star dies it doesn’t

make a single sound.

It’s just gone, you can’t find it when you look into the

sky.

And I can’t change your mind.

And I can’t change your mind.

I can’t change your mind.

I can’t change your mind.

I can’t change your mind.

I can’t change your mind.

I can’t change your mind.

I can’t do it.

There’s a werewolf out on my front lawn and he’s looking pissed off and he’s

wet from all the rain.

I think I’ll go say hi, and offer him a beer.

Ik kan niet van gedachten veranderen.

Ik kan niet van gedachten veranderen.

Wat zo grappig is, is dat ik bang en eenzaam ben, en ik denk niet dat ik de enige ben

een terwijl ik je zie wegrijden.

en wat zo grappig is, is dat de vogels zingen, de zon schijnt en de klokken zijn

rinkelen en ik denk, 'wat is hier gebeurd?'

en ik kan niet van gedachten veranderen.

en ik kan niet van gedachten veranderen.

en ik kan niet van gedachten veranderen.

en ik kan niet van gedachten veranderen.

Er is een kapel in Minneapolis en het bevat de botten van een dode heilige erin

het glas-in-lood gloeit daar vanaf het plafond en doet me denken aan het gevoel

waar ik voor het eerst in je ogen keek, en de mooiste vogels zag vliegen

recht in de zon, hun vleugels in brand, de daad was volbracht.

Oh en ik kan niet van gedachten veranderen.

Ik kan niet van gedachten veranderen.

Ik kan niet van gedachten veranderen.

Ik kan niet van gedachten veranderen.

Wat zo grappig is, is dit stukje huid, dat op mijn arm met jouw naam erin gegraveerd.

Wat dacht ik?

Maar wat zo grappig is, is de manier waarop dingen gaan.

Zoals wanneer een ster sterft, dat niet het geval is

één geluid maken.

Het is gewoon weg, je kunt het niet vinden als je in de kijkt

lucht.

En ik kan niet van gedachten veranderen.

En ik kan niet van gedachten veranderen.

Ik kan niet van gedachten veranderen.

Ik kan niet van gedachten veranderen.

Ik kan niet van gedachten veranderen.

Ik kan niet van gedachten veranderen.

Ik kan niet van gedachten veranderen.

Ik kan het niet.

Er is een weerwolf in mijn voortuin en hij kijkt boos en hij is

nat van alle regen.

Ik denk dat ik even hallo ga zeggen en hem een ​​biertje zal aanbieden.