L'Ère de rien - Blankass

Imagine un peu le foin

Qu’on ferait si on partait

Imagine un peu les freins

Qu’on nous entraîne à serrer

Imagine un peu les trains

Qu’on prendrait si on osait

Si on oubliait demain

Qu’on nous dit toujours jamais

L'ère de rien

C’est la foi qui s'éteint

Et ça fait mal aux mains

L'ère de rien

On nous parle de rien

On est si bien

Dans une ère de rien

Si on apprenait enfin

A s’endormir un peu moins

Si on écartait soudain

Le cyber et le crétin

Arrêter les heures qui passent

Le temps qui s'écoule en vain

Sortir de cette ère de glace

Qui nous pourrit les matins

L'ère de rien

L'âge du feu qui s'éteint

Et qui nous casse les reins

L'ère de rien

On se parle de loin

On est si bien

Qu’on a l’air de rien

Si bien dans cette ère de rien

Stel je het hooi voor

Wat zouden we doen als we vertrokken?

Stel je de remmen eens voor

Dat we zijn getraind om aan te scherpen

Stel je de treinen eens voor

Die we zouden nemen als we durfden

Als we morgen zijn vergeten

Dat ons altijd wordt verteld nooit

Het tijdperk van niets

Het is het geloof dat sterft

En het doet pijn aan je handen

Het tijdperk van niets

Ze praten met ons over niets

We zijn zo goed

In een tijdperk van niets

Als we het eindelijk hebben geleerd

Om wat minder in slaap te vallen

Als we plotseling opzij schuiven

De cyber en de idioot

Stop de voorbijgaande uren

De tijd die tevergeefs verstrijkt

Kom uit deze ijstijd

Wie verrot ons in de ochtenden

Het tijdperk van niets

De leeftijd van gedoofd vuur

En dat breekt onze rug

Het tijdperk van niets

We praten op afstand

We zijn zo goed

Dat we op niets lijken

Zo goed in dit tijdperk van niets