Amie nuit - Bertrand Cantat

Pour des cœurs arrachés sur des lances sanguines

Et des fleurs déhanchées aux nerfs des guillotines

Des yeux fixant l’abîme au travers des brasiers

Et des ruines sublimes étendues à nos pieds

Les sirènes du port de la mélancolie

Amie nuit

Le temps coule ici, comme l’eau de la pluie

A minuit

Le velours abrasif et le soupir des lions

Le silence adhésif sur nos bouches à questions

Crépuscule à la source à boire un soleil rouge

La robe de la grande ourse va finir andalouse

Et le cœur épuisé d’aimer à la folie

Amie nuit

Le temps coule ici, comme l’eau de la pluie

A minuit

Tout s’en va…

O les carambolages, o les calendriers

Et les flèches volages, o les scaphandriers

On vouvoie les sommets, on tutoie les abysses

Dans l’ombre on ne voit pas que les photos jaunissent

Et le monde commence à partir d’aujourd’hui

Amie nuit

Le temps coule ici, comme l’eau de la pluie

Voor harten uitgescheurd op bloedlansen

En wuivende bloemen naar de zenuwen van de guillotines

Ogen staren in de afgrond door de vuurpotten

En verheven ruïnes lagen aan onze voeten

De sirenes van Melancholische Haven

vriendenavond

De tijd stroomt hier, als regenwater

Om middernacht

Het schurende fluweel en de zucht van leeuwen

De plakkerige stilte op onze monden voor vragen

Schemering bij de bron die een rode zon drinkt

De jurk van Big Dipper wordt Andalusisch

En het hart uitgeput van gek lief te hebben

vriendenavond

De tijd stroomt hier, als regenwater

Om middernacht

Alles gaat weg...

O de pileups, o de kalenders

En de wispelturige pijlen, of de duikers

We pakken de toppen aan, we naderen de afgrond

In de schaduw zie je niet dat de foto's geel worden

En de wereld begint vanaf vandaag

vriendenavond

De tijd stroomt hier, als regenwater