Tie - Benoît Pioulard

Flee to the fields, it’s a locust year

Leas & melt-water to defy the seer

A rosary around the wrists

The rope descends with tenderness

Oh they’ve got a file on me

The Venn pall of anxiety

Sticks across fences make a raucous sound

The call of the abyss, foxglove’s on the ground

Flee to the fields, take your calmative

First to arrive, always the last to leave

O the rapture of the plain, an intimation of mortality

A halcyon sketch of persistent unease hanging from the Magnolia tree

Vlucht naar de velden, het is een sprinkhanenjaar

Leas & smeltwater om de ziener te trotseren

Een rozenkrans om de polsen

Het touw daalt met tederheid

Oh ze hebben een dossier over mij

De Venn-sluier van angst

Stokken over hekken maken een rauw geluid

De roep van de afgrond, vingerhoedskruid op de grond

Vlucht naar de velden, neem je kalmeringsmiddel

Als eerste arriveert, altijd als laatste vertrekt

O de opname van de vlakte, een aanduiding van sterfelijkheid

Een halcyon-schets van aanhoudend onbehagen dat aan de magnoliaboom hangt