Justify Me - Ben Kweller, Chris Morrissey

Everywhere you go you never know if you’re coming back

But I don’t care I’m everywhere no place to come back to

Up and down you walk the hallways

Silver face with hands is always «Tick-Tock» on yer back, chasin' you

Justify me

I’m down on my knees

Please, please, please let it go

Oh, it’s so hard

Everyone I’ve been is wonderin' where I’ve been

And askin' why I didn’t' write when I was in jail

It’s hard to be yourself when everyone is someone else

And everything is somethin' else and it’s bound to fail

Justify me

I’m down on my knees

Please, please, please let it go

Oh, it’s so hard

Starry skied countryside, magnetic feet on the city street

Oh, it’s so hard

Ask yourself, «Who am I?»

Even angels cry sometimes to sanctify

Oh, it’s so hard

Justify me

I’m down on my knees

Please, please, please let it go

Oh, it’s so hard

Waar je ook gaat, je weet nooit of je terugkomt

Maar het kan me niet schelen dat ik overal ben, geen plek om naar terug te komen

Op en neer loop je door de gangen

Zilveren gezicht met handen is altijd «Tick-Tock» op je rug, achter je aan

rechtvaardig mij

Ik zit op mijn knieën

Alsjeblieft, alsjeblieft, laat het alsjeblieft gaan

Oh, het is zo moeilijk

Iedereen die ik ben geweest, vraagt ​​zich af waar ik ben geweest

En vragen waarom ik niet schreef toen ik in de gevangenis zat

Het is moeilijk om jezelf te zijn als iedereen iemand anders is

En alles is iets anders en het zal zeker mislukken

rechtvaardig mij

Ik zit op mijn knieën

Alsjeblieft, alsjeblieft, laat het alsjeblieft gaan

Oh, het is zo moeilijk

Platteland met sterrenhemel, magnetische voeten op de stadsstraat

Oh, het is zo moeilijk

Vraag jezelf af: "Wie ben ik?"

Zelfs engelen huilen soms om te heiligen

Oh, het is zo moeilijk

rechtvaardig mij

Ik zit op mijn knieën

Alsjeblieft, alsjeblieft, laat het alsjeblieft gaan

Oh, het is zo moeilijk