Burgh Island - Ben Howard, Monica Heldal

With brown eyes shining, short lane on a way to go,

And the sun tries you’re feeling home, I guess you’re broke

And we’re all sick of it, and breath tide up in someone’s hold,

And I screamed at you, Burgh Island, and see through your toes.

And if ever to leave, I’ll say before I go

That you’re the best moment I have ever known.

With brown eyes shining, short lane on a way to go,

And the sun tries you so long,

And we’re all sick of it, and breath tide up in someone’s hold,

And we’ll break for it, in Burgh Island and see through your toes.

And if ever to leave, I’ll say before I go

That you’re the best moment I have ever known.

Oh, I bite my tongue that you leave it the first to the wind

The one blowning.

Oh, I bite my tongue, brought you many the first to run.

The one blowing.

Met bruine ogen stralend, korte baan op weg om te gaan,

En de zon probeert je thuis te voelen, ik denk dat je blut bent

En we zijn er allemaal ziek van, en ademen vloed in iemands greep,

En ik schreeuwde tegen je, Burgh Island, en kijk door je tenen.

En als ik ooit wegga, zeg ik het voordat ik ga

Dat jij het beste moment bent dat ik ooit heb gekend.

Met bruine ogen stralend, korte baan op weg om te gaan,

En de zon probeert je zo lang,

En we zijn er allemaal ziek van, en ademen vloed in iemands greep,

En we zullen ervoor breken, op Burgh Island en door je tenen kijken.

En als ik ooit wegga, zeg ik het voordat ik ga

Dat jij het beste moment bent dat ik ooit heb gekend.

Oh, ik bijt op mijn tong dat je het als eerste aan de wind overlaat

Die blaast.

Oh, ik bijt op mijn tong, bracht je velen als eersten om te rennen.

Die blaast.