Old Pine - Ben Howard

Hot sand on toes, cold sand in sleeping bags

I’ve come to know that memories were the best things you ever had

The summer shone, beat down on bony backs

So far from home, where the ocean stood down dust and pinecone tracks

We slept like dogs down by the fire side

Awoke to the fog where all around us, the boom of summer time

We stood

Steady as the stars in the woods

So happy-hearted, and the warmth

Rang true inside these bones

As the old pine fell we sang

Just to bless the morning

Hot sand on toes, cold sand in sleeping bags

I’ve come to know the friends around you are all you’ll always have

Smoke in my lungs, or the echoed stone

Careless and young, free as the birds that fly with weightless souls now

We stood

Steady as the stars in the woods

So happy-hearted, and the warmth

Rang true inside these bones

We stood

Steady as the stars in the woods

So happy-hearted, and the warmth

Rang true inside these bones

As the old pine fell we sang

Just to bless the morning

We grow, grow, steady as the morning

We grow, grow, older still

We grow, grow, happy as a new dawn

We grow, grow, older still

We grow, grow, steady as the flowers

We grow, grow, older still

We grow, grow, happy as a new dawn

We grow, grow, older still

Heet zand op de tenen, koud zand in slaapzakken

Ik ben erachter gekomen dat herinneringen de beste dingen zijn die je ooit hebt gehad

De zomer scheen, sloeg op knokige ruggen

Zo ver van huis, waar de oceaan op stof- en dennenappelsporen stond

We sliepen als honden bij de open haard

Werd wakker met de mist waar overal om ons heen de hausse van de zomertijd

We stonden

Stabiel als de sterren in het bos

Zo blij, en de warmte

Belde waar binnen deze botten

Toen de oude den viel, zongen we:

Gewoon om de ochtend te zegenen

Heet zand op de tenen, koud zand in slaapzakken

Ik heb leren kennen dat de vrienden om je heen het enige zijn dat je altijd zult hebben

Rook in mijn longen, of de echode steen

Zorgeloos en jong, vrij als de vogels die nu vliegen met gewichtloze zielen

We stonden

Stabiel als de sterren in het bos

Zo blij, en de warmte

Belde waar binnen deze botten

We stonden

Stabiel als de sterren in het bos

Zo blij, en de warmte

Belde waar binnen deze botten

Toen de oude den viel, zongen we:

Gewoon om de ochtend te zegenen

We groeien, groeien, stabiel als de ochtend

We groeien, groeien, nog ouder

We groeien, groeien, gelukkig als een nieuwe dageraad

We groeien, groeien, nog ouder

We groeien, groeien, stabiel als de bloemen

We groeien, groeien, nog ouder

We groeien, groeien, gelukkig als een nieuwe dageraad

We groeien, groeien, nog ouder