Skyline - Bedouine

Everybody calling me

Today wasn’t you

Guess I must be hanging

Out here in the blue by my lonesome

Babe I wish you’d phone some

Alone on the train

I’m as free as a bird

But out there in the world it’s like

You’re in the earth

May not be the first

And I’m sure not the last

I’ve got a craving for a

Thing of the past and

It’s hitting me hard

I don’t know, I could be bored

The Santa Ana’s blowing

And it’s calming me down but it’s like

You’re in the air when I get into town

When we were young

Did we know the difference

I can’t recall

The weight of my words

And we’re both older now

Hanging our heads to the ground

But you’re still in my skyline

And I think I’m in yours

I grew a garden for the both of us

It turned into weeds, dirt, and dust

I tried but I knew

I couldn’t stay there for you

I’m pushing down the line and

No matter my will

It just wouldn’t bend

And I couldn’t stand still

Maybe slowing down with a heavier heart

But you don’t want me begging you into the dark

When we were young

Did we know the difference

I can’t recall

The weight of my words

And we’re both older now

Hanging our heads to the ground

But you’re still in my skyline

And I think I’m in yours

You’re still in my skyline

And I think I’m in yours

Iedereen belt me

Was jij het niet vandaag

Ik denk dat ik moet hangen

Hier in het blauw door mijn eenzame

Schat, ik zou willen dat je wat zou bellen

Alleen in de trein

Ik ben zo vrij als een vogel

Maar daar in de wereld is het als

Je bent in de aarde

Misschien niet de eerste

En ik ben zeker niet de laatste

Ik heb zin in een

Iets van het verleden en

Het raakt me hard

Ik weet het niet, ik zou me kunnen vervelen

De Santa Ana waait

En het kalmeert me, maar het is alsof

Je bent in de lucht als ik in de stad kom

Toen we jong waren

Wisten we het verschil?

Ik kan het me niet herinneren

Het gewicht van mijn woorden

En we zijn nu allebei ouder

Onze hoofden aan de grond hangen

Maar je bent nog steeds in mijn skyline

En ik denk dat ik in de jouwe zit

Ik heb een tuin voor ons allebei laten groeien

Het veranderde in onkruid, vuil en stof

Ik heb het geprobeerd, maar ik wist het

Ik kon daar niet voor je blijven

Ik duw de lijn naar beneden en

Wat mijn wil ook is

Het zou gewoon niet buigen

En ik kon niet stil blijven staan

Misschien langzamer gaan met een zwaarder hart

Maar je wilt niet dat ik je in het donker smeek?

Toen we jong waren

Wisten we het verschil?

Ik kan het me niet herinneren

Het gewicht van mijn woorden

En we zijn nu allebei ouder

Onze hoofden aan de grond hangen

Maar je bent nog steeds in mijn skyline

En ik denk dat ik in de jouwe zit

Je bent nog steeds in mijn skyline

En ik denk dat ik in de jouwe zit