Flowin' Prose - Beastie Boys

I’m flowing prose to cons and cons to pros

I’m scheming rhyme against reason like it was flow against know

But beyond the concepts and emotions that rise

To the interconnectedness that underlies

The lies upon lies have lost their meaning

The plies upon plies of consciousness that is being

Over and over I fall I learned to walk from a crawl

It’s not sad it’s just the way and the purpose of it all

Now every word that you heard that I said that you felt

Was put in place in the space as they were shuffled and dealt

I steal feels from reels but I pay my respects

Paying compliments and disses and deciphering affects

Words are water as I court her, as she is pristine

Words and mics fall to dust and all that’s left is the feelings

I give in and I win I try to never complain

Intentions venture to centre and then they set the stage

But I’ll remain sane making gain without pain

Staining trains with names and driving lanes to the refrain

And keep it positive as painstaking as it is

I’ll never turn back 'cause that’s the way I’ve got to live

I’ll never turn back 'cause that’s the way I’ve got to live

I’ll never turn back 'cause that’s the way I’ve got to live

So like a cloud carries rain I’m gonna carry my rhyme

Coming like thunder with lightening timing

No hesitation in gestation of thoughts and plans

Ferment time like wine no ploys or scams

Like the islands dot the oceans in the endless seas

Ideas floating to me in answer to my pleas

Woke up this morning right out of a dream

Reached for my pen and pad because my mind was on a rhyme scheme

What can I do with these bones and flesh?

With these animated thoughts in a world repressed?

I’m going down like the rhythms on the winds of change

I’m keeping calm under pressure like a deep-sea range

I’m flowing prose to cons and cons to pros

I’m like Toucan Sam when I follow my nose

I’m giving shouts to Gandhi, Gravy and King

His holiness and all enlightened beings

I’ll be the one who screams it on the microphone

I’ll be the one who brings it inside your home

But the words ain’t mine I just pass 'em along

For Betty Williams and her friends I sing this song

And more ink from my pen and more tears from my eyes

And more crimes are committed as I say these lines

«Youth enough, we put down the gun»

Ik laat proza ​​naar nadelen en nadelen naar voordelen vloeien

Ik beraam rijm tegen de rede alsof het stroom was tegen weten

Maar verder dan de concepten en emoties die opkomen

Naar de onderlinge verbondenheid die eraan ten grondslag ligt

De leugens op leugens hebben hun betekenis verloren

De lagen op lagen van bewustzijn dat is

Keer op keer val ik, ik heb leren lopen van een kruip

Het is niet triest, het is gewoon de manier en het doel van alles

Nu, elk woord dat je hoorde dat ik zei dat je voelde

Werd op zijn plaats gezet in de ruimte terwijl ze werden geschud en gedeeld

Ik steel gevoelens van spoelen, maar ik betuig mijn respect

Complimenten en disses betalen en affecten ontcijferen

Woorden zijn water als ik haar het hof maak, omdat ze ongerept is

Woorden en microfoons vallen tot stof en het enige dat overblijft zijn de gevoelens

Ik geef toe en ik win. Ik probeer nooit te klagen

Intenties gaan naar het midden en dan vormen ze het toneel

Maar ik blijf gezond en win zonder pijn

Treinen met namen en rijstroken kleuren naar het refrein

En houd het net zo nauwgezet als het is

Ik zal nooit meer teruggaan, want zo moet ik leven

Ik zal nooit meer teruggaan, want zo moet ik leven

Ik zal nooit meer teruggaan, want zo moet ik leven

Dus zoals een wolk regen draagt, ga ik mijn rijm dragen

Komt als de donder met bliksem timing

Geen aarzeling bij het bedenken van gedachten en plannen

Fermentatietijd zoals wijn, geen trucs of oplichting

Zoals de eilanden de oceanen in de eindeloze zeeën bedekken

Ideeën die naar mij drijven als antwoord op mijn smeekbeden

Vanmorgen wakker uit een droom

Ging naar mijn pen en blocnote omdat ik in een rijmschema zat

Wat kan ik met deze botten en dit vlees doen?

Met deze geanimeerde gedachten in een onderdrukte wereld?

Ik ga naar beneden zoals de ritmes op de wind van verandering

Ik blijf kalm onder druk als een diepzeestrand

Ik laat proza ​​naar nadelen en nadelen naar voordelen vloeien

Ik ben als Toucan Sam als ik mijn neus volg

Ik schreeuw naar Gandhi, Gravy en King

Zijn heiligheid en alle verlichte wezens

Ik zal degene zijn die het door de microfoon schreeuwt

Ik zal degene zijn die het in je huis brengt

Maar de woorden zijn niet van mij, ik geef ze gewoon door

Voor Betty Williams en haar vrienden zing ik dit nummer

En meer inkt uit mijn pen en meer tranen uit mijn ogen

En er worden meer misdaden begaan terwijl ik deze regels zeg

«Jeugd genoeg, we leggen het pistool neer»