Tortures Of The Damned - Bayside

I hate myself,

more than I ever let on.

I’m burned out at 22.

I lived too fast and I loved too much and I’ll die too young,

but I chose this cup that I drank from.

Knew what I was getting into.

But I couldn’t let out what I had to keep in.

I’m ashamed of myself and unspeakable sins,

that I’ve committed and:

I’ve made mistakes,

but I’ll find my way.

There’s no explanation for,

the things I’ve failed at before.

They can’t hold my hand.

It just hurts to be a man,

Through the tortures of the damned.

If I only had an axe,

I’d sever the ties I’ve made with the world.

Maybe I can be a stranger,

in a strange place.

If I start now, maybe I can be saved.

If I only had a mask,

I’d cover these bleeding eyes.

They’re bloodshot now but they’ll be black by dawn.

If I wake up now,

I can be pure again.

Look at me now, I’m on the tracks with my back towards

the last train leaving town.

Ik haat mezelf,

meer dan ik ooit heb laten merken.

Ik heb een burn-out op mijn 22e.

Ik leefde te snel en ik heb te veel liefgehad en ik zal te jong sterven,

maar ik koos deze beker waar ik uit dronk.

Ik wist waar ik aan begon.

Maar ik kon er niet uithalen wat ik moest bewaren.

Ik schaam me voor mezelf en onuitsprekelijke zonden,

die ik heb toegezegd en:

ik heb fouten gemaakt,

maar ik zal mijn weg vinden.

Er is geen verklaring voor,

de dingen waar ik eerder in heb gefaald.

Ze kunnen mijn hand niet vasthouden.

Het doet gewoon pijn om een ​​man te zijn,

Door de martelingen van de verdoemden.

Als ik maar een bijl had,

Ik zou de banden verbreken die ik met de wereld heb gemaakt.

Misschien kan ik een vreemdeling zijn,

op een vreemde plek.

Als ik nu begin, kan ik misschien worden gered.

Als ik maar een masker had,

Ik zou deze bloedende ogen bedekken.

Ze zijn nu bloeddoorlopen, maar ze zullen zwart zijn bij zonsopgang.

Als ik nu wakker word,

Ik kan weer puur zijn.

Kijk naar mij nu, ik ben op de sporen met mijn rug naar

de laatste trein die de stad verlaat.