Talking Of Michelangelo - Bayside

The sidewalk’s cracked and dirty face

Is looking up from underneath my feet

It’s staring at the hallow broken boy

Who’s lost and wandering these city streets

And every night I wander here alone

Tonight that we won’t meet

I wonder when, when I’ll finally understand

Why time can wash away love like it was made of sand

And it’s wonderful, the pain that comes with regret

Sometimes you have to see the beauty in all of this loneliness

Streetlights flicker and they fade

Like every good intention that I’ve had

And every face that passes through my mind

And I’ll be struggling with these same old dreams

Until the concrete turns to sand

And I’m swept up by the waves

I wonder when, when I’ll finally understand

Why time can wash away love like it was made of sand

And it’s wonderful, the pain that comes with regret

Sometimes you have to see the beauty in all of this loneliness

There’s only so many chances that you get

To do something that’s this important

Now I’d rather sink than swim

Sewer grates keep spitting up their steam

Exhaling all the broken dreams I’ve flushed away

And I wonder when, when I’ll bow out

Wash me away like I was made of sand

And it’s wonderful

It’s wonderful

Het gebarsten en vuile gezicht van de stoep

Kijkt omhoog van onder mijn voeten

Het is staren naar de heilige gebroken jongen

Wie is verdwaald en dwaalt door deze straten van de stad?

En elke nacht dwaal ik hier alleen

Vanavond zullen we elkaar niet ontmoeten

Ik vraag me af wanneer, wanneer ik het eindelijk zal begrijpen

Waarom de tijd liefde kan wegspoelen alsof het van zand is gemaakt

En het is geweldig, de pijn die gepaard gaat met spijt

Soms moet je de schoonheid van al deze eenzaamheid zien

Straatverlichting flikkert en ze vervagen

Zoals elk goed voornemen dat ik heb gehad

En elk gezicht dat door mijn hoofd gaat

En ik zal worstelen met dezelfde oude dromen

Tot het beton in zand verandert

En ik word meegesleurd door de golven

Ik vraag me af wanneer, wanneer ik het eindelijk zal begrijpen

Waarom de tijd liefde kan wegspoelen alsof het van zand is gemaakt

En het is geweldig, de pijn die gepaard gaat met spijt

Soms moet je de schoonheid van al deze eenzaamheid zien

Er zijn maar zo veel kansen die je krijgt

Om iets te doen dat zo belangrijk is

Nu zou ik liever zinken dan zwemmen

Rioolroosters blijven hun stoom spugen

Ik adem alle gebroken dromen uit die ik heb weggespoeld

En ik vraag me af wanneer, wanneer ik zal buigen?

Was me weg alsof ik van zand ben gemaakt

En het is geweldig

Het is prachtig