Dear Tragedy - Bayside

I’m never waking up again

So I’ll never have to find out what you did

Each day it’s harder to pretend

That your eyes aren’t lying as much as your mouth did

I’d grab your head by your hair and I’d hack it off

Put it on display at the front of the yard

On a stick that’s decorated with a little pink bow

And a sign that says «Her friends and family

Should have taught her more about love»

Dear Tragedy, I never had anybody

But being alone wasn’t half as bad as being obsessed

With a breath-taker, a smile-faker

These years alone have eaten me alive

Recounting pages in a book

That I’d torn out ashamed that one day you’d look

Afraid that once you did you’d really know how it felt

To be a sucker on a string that you dragged around wherever you’d go

I’m running around, around and it hurts

Tempted to tape up the pages I’d ripped

And although I recognize that we’re attached at the lips

That you’re the one in charge and that the captain’s gotta sink with the ship

I never had anybody

But being alone wasn’t half as bad as being obsessed

With a breath-taker, a smile-faker

These years alone have eaten me alive

Dear Tragedy, I never had anybody

But being alone wasn’t half as bad as being obsessed

With a breath-taker, a smile-faker

Years alone have eaten me alive

Breath-taker, smile-faker

How could I have let you in my life?

You’re a breath-taker, a smile-faker

These years alone have eaten me alive

I never had anybody

But being alone wasn’t half as bad as being obsessed

With a breath-taker, a smile-faker

(Dear Tragedy, Dear Tragedy)

These years alone have eaten me alive

(You'll pay for what you did to me

You’ll pay for you what did to me)

Ik word nooit meer wakker

Ik hoef dus nooit uit te zoeken wat je hebt gedaan

Elke dag is het moeilijker om te doen alsof

Dat je ogen niet zoveel liegen als je mond deed

Ik zou je hoofd bij je haar pakken en het eraf hakken

Zet het tentoon aan de voorkant van de tuin

Op een stokje versierd met een klein roze strikje

En een bord met 'Haar vrienden en familie'

Had haar meer over liefde moeten leren»

Beste tragedie, ik heb nog nooit iemand gehad

Maar alleen zijn was niet half zo erg als geobsedeerd zijn

Met een adempauze, een smile-faker

Alleen al deze jaren hebben me levend opgegeten

Pagina's in een boek vertellen

Dat ik me schaamde dat je op een dag zou kijken

Bang dat als je dat eenmaal deed, je echt zou weten hoe het voelde

Een sukkel zijn aan een touwtje dat je overal mee naartoe sleept

Ik ren rond, rond en het doet pijn

In de verleiding om de pagina's die ik had gescheurd op te plakken

En hoewel ik erken dat we gehecht zijn aan de lippen

Dat jij degene bent die de leiding heeft en dat de kapitein met het schip moet zinken

Ik heb nog nooit iemand gehad

Maar alleen zijn was niet half zo erg als geobsedeerd zijn

Met een adempauze, een smile-faker

Alleen al deze jaren hebben me levend opgegeten

Beste tragedie, ik heb nog nooit iemand gehad

Maar alleen zijn was niet half zo erg als geobsedeerd zijn

Met een adempauze, een smile-faker

Jaren alleen hebben me levend opgegeten

Adembenemend, smile-faker

Hoe had ik je in mijn leven kunnen laten?

Je bent een adempauze, een smile-faker

Alleen al deze jaren hebben me levend opgegeten

Ik heb nog nooit iemand gehad

Maar alleen zijn was niet half zo erg als geobsedeerd zijn

Met een adempauze, een smile-faker

(Beste tragedie, beste tragedie)

Alleen al deze jaren hebben me levend opgegeten

(Je betaalt voor wat je me hebt aangedaan)

U betaalt voor wat u mij heeft aangedaan)