No Time - Battalion of Saints

He lives on a tightrope

The tightrope of life

Someday he’ll shake that rope

And fall out of life

Without

Thinking of tomorrow

Or the future to come

The things that he steals

For the rush that does kill

The needle in his vein

That takes away all his pain

For now

As he sits

Alone at home

The monkey that’s on his back

Is screaming for more

All he wants

Is to blow out his mind so he tries so hard

He loves the drug

He also hates the drug for the things that he does

There’s a hole

In his arm, that keeps calling his name

He has the spoon

And the rig

He clips the balloon

And pours it all in

Then it starts

The sweat starts to pour

When the target is finally made

The warm rush that starts

To fill in his brain with fear

He thinks he’s won

The final game

But it comes short

So he’ll try it again

Hij leeft op een slappe koord

Het koord van het leven

Op een dag zal hij dat touw schudden

En uit het leven vallen

Zonder

Denkend aan morgen

Of de toekomst die komt

De dingen die hij steelt

Voor de haast die dodelijk is

De naald in zijn ader

Dat neemt al zijn pijn weg

Voor nu

Zoals hij zit

Alleen thuis

De aap die op zijn rug zit

Schreeuwt om meer

Alles wat hij wil

Is om zijn geest uit te blazen, dus hij probeert zo hard

Hij houdt van de drug

Hij heeft ook een hekel aan de drug vanwege de dingen die hij doet

Er is een gat

In zijn arm, die zijn naam blijft roepen

Hij heeft de lepel

en het tuig

Hij knipt de ballon

En giet het er allemaal in

Dan begint het

Het zweet begint te stromen

Wanneer het doel eindelijk is gemaakt

De warme rush die begint

Om zijn brein te vullen met angst

Hij denkt dat hij heeft gewonnen

het laatste spel

Maar het komt te kort

Dus hij probeert het nog een keer