С надеждой на крылья - Баста, Нервы

Кофе — мой друг, музыка — мой драг

И все, что вокруг — я могу сыграть

Дорога мой дом.

Я могу сыграть, дорога — мой дом

Небо — моя тетрадь, пока мы вдвоем

Мы точно не будем спать!

Кофе — мой друг, музыка — мой драг

И все, что вокруг — я могу сыграть

Дорога мой дом.

С надеждой на крылья, живущий на грани,

Поющий с надрывом у самого края.

Пусть немного наивно, без четкого плана,

Но с надеждой на крылья.

С надеждой на крылья, живущий на грани,

Поющий с надрывом у самого края.

Пусть немного наивно, без четкого плана,

Но с надеждой на крылья.

По холодным крышам — размашистым, вальяжным шагом,

Распихав страх и боль — по бездонным шахтам.

Черно-белый плацдарм, как доска для шахмат,

Ушатанный подъезд, да, но как поет душа там.

Вместо заката для обшарпанных общаг и пятиэтажек —

Дым и сажа из заводских оранжево-ржавых скважин.

Спальный район, гонор и дерзкий тон,

Усвоив урок, он понял, что этот мир — огромный детский дом.

Заставь их очутиться в твоей шкуре,

Заберись в их душу по шнуру «Shure», пусть даже штурмом.

Шесть чувств, как шесть шесть струн на гитаре.

В ожидании зал замер:

Дерзай брат, сыграй им!

Не все поймут, не все найдут в тебе — себя,

Придут однажды, уйдут навсегда.

Не все оценят твой талант и характерный почерк,

И ты останешься для них — так, одним из прочих.

Без афиш, без рекламы по радио,

Маленький клуб, где-то на самой окраине.

Розданные по рукам самопальные флаеры

Плюс рассылка Вконтакте, знакомые спамеры.

И в зале только близкие и те, кто по спискам,

И ты один на один за кулисами с мыслями:

Это слишком мизерно для миссии, может отменить все?

Но вот тебе дают микро, минусок с диска.

Звук не в умате, голос в колонках тихий,

Микро фонит и ты без страха охрипнув, как псих —

Читаешь на крике, район знает наизусть,

И, подхватив, поет с тобой дебютный хит твой.

Вследствие определенных событий

22 июля ты проснешься очень знаменитым!

Будет все — концерты, гонорары, клипы,

Но тот, первый выход сцену — никогда не сможешь забыть ты,

Но это все — будет потом,

А пока два десятка рук под потолком!

У самого края, безумно счастливый,

Без четкого плана, но с надеждой на крылья.

С надеждой на крылья, живущий на грани,

Поющий с надрывом у самого края.

Пусть немного наивно, без четкого плана,

Но с надеждой на крылья.

С надеждой на крылья, живущий на грани,

Поющий с надрывом у самого края.

Пусть немного наивно, без четкого плана,

Но с надеждой на крылья.

С надеждой на крылья, живущий на грани,

Поющий с надрывом у самого края.

Пусть немного наивно, без четкого плана,

Но с надеждой на крылья.

Сколько людей — столько же мнений,

И кажется, иногда, что всех умнее.

Сколько людей — столько же истин.

Ты — не гений?

Хм, обмани всех!

Притворись им.

Брось миру вызов!

Страх — трусливый призрак!

И там, где сильный слился — слабый на последних вылез.

Когда мудрец утратил истины смысл,

Глупец в ладонях принес мудрецу им же разбросанный бисер.

Огромный урбан прячет от нас солнце за тучами,

Друг другу наскучив, просто ночуем в холодных лачугах.

Просто хорошие люди, без права на чудо.

Я — не лучше других, но не хочу так.

Мои истории — для тех, кто не боится любви,

Для тех, чье открытое сердце способно вместить в себя весь мир!

Бит звучит простенько и как-то не модно, да,

Но я ценю музло — не за модный звук, а за тепло в нем.

Эта музыка на закате,

Ты отводишь глаза, чтобы снова не заплакать.

Походу наш мир создал безумный дизайнер и в нем запер,

Чтобы ради забавы с азартом терзать нас.

Моя музыка для тех, кто отверг кем-то навязанный вектор,

А сверхразум закованный в клетку.

Сводя с ума своими бреднями предков, был непонят и предан.

Доктор сказал: «Это лечат», и теперь — Саши нет тут.

Каждый перед Богом — наг, жалок и убог,

В каждой музыке — Бах, в каждом из нас — Бог.

Бетховен, придя из школы, усевшись за комп,

Написал шедевр в си-бемоль минор, не зная нот.

Студия, вернее обшитый поролоном балкон,

Заведенный через пульт на комп микро.

Против законов жанра, против навязанного стиля —

МС без четкого плана, но с надеждой на крылья!

С надеждой на крылья, живущий на грани,

Поющий с надрывом у самого края.

Пусть немного наивно, без четкого плана,

Но с надеждой на крылья.

С надеждой на крылья, живущий на грани,

Поющий с надрывом у самого края.

Пусть немного наивно, без четкого плана,

Но с надеждой на крылья.

С надеждой на крылья, живущий на грани,

Поющий с надрывом у самого края.

Пусть немного наивно, без четкого плана,

Но с надеждой на крылья.

С надеждой на крылья, живущий на грани,

Поющий с надрывом у самого края.

Пусть немного наивно, без четкого плана,

Но с надеждой на крылья.

Koffie is mijn vriend, muziek is mijn vriend

En alles eromheen - ik kan spelen

De weg is mijn thuis.

Ik kan spelen, de weg is mijn thuis

De lucht is mijn notitieboekje terwijl we samen zijn

We zullen zeker niet slapen!

Koffie is mijn vriend, muziek is mijn vriend

En alles eromheen - ik kan spelen

De weg is mijn thuis.

Met hoop op vleugels, levend op het randje,

Zingen met angst op het randje.

Laat het een beetje naïef zijn, zonder een duidelijk plan,

Maar met hoop op vleugels.

Met hoop op vleugels, levend op het randje,

Zingen met angst op het randje.

Laat het een beetje naïef zijn, zonder een duidelijk plan,

Maar met hoop op vleugels.

Op koude daken - met een vegende, imposante trede,

Angst en pijn hebben gevuld - door de bodemloze mijnen.

Zwart-wit houvast als een schaakbord

Ushatannaya-ingang, ja, maar hoe de ziel daar zingt.

In plaats van zonsondergang voor armoedige slaapzalen en gebouwen met vijf verdiepingen -

Rook en roet uit de oranje-roestige putten van de fabriek.

Slaapgedeelte, ambitie en gedurfde toon,

Nadat hij zijn les had geleerd, besefte hij dat deze wereld een enorm weeshuis is.

Zorg dat ze zich in je schoenen voelen staan

Klim in hun ziel op het Shure-snoer, zelfs bij storm.

Zes zintuigen zijn als zes zes snaren op een gitaar.

In afwachting bevroor de zaal:

Ga je gang broer, speel met ze!

Niet iedereen zal het begrijpen, niet iedereen zal zichzelf in jou vinden,

Ze komen een keer, ze gaan voor altijd weg.

Niet iedereen zal je talent en karakteristieke handschrift waarderen,

En jij blijft voor hen - dus een van de anderen.

Geen posters, geen radiocommercials

Kleine club, ergens aan de rand.

Zelfgemaakte flyers uitgedeeld

Plus Vkontakte mailen, bekende spammers.

En in de hal alleen familieleden en degenen die op de lijsten staan,

En je bent alleen achter de schermen met gedachten:

Dit is te klein voor de missie, kan alles annuleren?

Maar hier geven ze je een micro, een minpuntje van de schijf.

Het geluid zit niet in de geest, de stem in de luidsprekers is stil,

Microphonite en je schor zonder angst, als een psychopaat -

Je leest op de schreeuw, de wijk weet het uit het hoofd,

En, oppakkend, zingt met je je debuuthit.

vanwege bepaalde gebeurtenissen

Op 22 juli word je heel beroemd wakker!

Alles zal zijn - concerten, vergoedingen, clips,

Maar die eerste etappe-uitgang - je kunt het nooit vergeten,

Maar dat is alles - zal later zijn,

Ondertussen twee dozijn handen onder het plafond!

Helemaal aan de rand, waanzinnig gelukkig,

Zonder duidelijk plan, maar met hoop op vleugels.

Met hoop op vleugels, levend op het randje,

Zingen met angst op het randje.

Laat het een beetje naïef zijn, zonder een duidelijk plan,

Maar met hoop op vleugels.

Met hoop op vleugels, levend op het randje,

Zingen met angst op het randje.

Laat het een beetje naïef zijn, zonder een duidelijk plan,

Maar met hoop op vleugels.

Met hoop op vleugels, levend op het randje,

Zingen met angst op het randje.

Laat het een beetje naïef zijn, zonder een duidelijk plan,

Maar met hoop op vleugels.

Hoeveel mensen - zoveel meningen

En soms lijkt het alsof iedereen slimmer is.

Hoeveel mensen - zoveel waarheden.

Ben je geen genie?

Hmm, hou iedereen voor de gek!

Doen alsof.

Daag de wereld uit!

Angst is een laffe geest!

En waar de sterke samensmolt, stapte de zwakke er als laatste uit.

Wanneer de wijze de betekenis van waarheid heeft verloren,

De dwaas bracht in zijn handpalmen de verspreide kralen naar de wijze.

Een enorme stad verbergt de zon voor ons achter de wolken,

We hebben elkaar verveeld en brengen de nacht gewoon door in koude hutjes.

Gewoon goede mensen, zonder recht op een wonder.

Ik ben niet beter dan anderen, maar dat wil ik ook niet zijn.

Mijn verhalen zijn voor degenen die niet bang zijn voor de liefde

Voor degenen wiens open hart de hele wereld kan bevatten!

De beat klinkt eenvoudig en op de een of andere manier niet modieus, ja,

Maar ik waardeer muziek - niet vanwege het modieuze geluid, maar vanwege de warmte die erin zit.

Deze zonsondergangmuziek

Je kijkt weg om niet weer te huilen.

Het lijkt erop dat onze wereld is gemaakt door een gekke ontwerper en erin is opgesloten,

Om ons te kwellen met passie voor de lol.

Mijn muziek is voor degenen die de door iemand opgelegde vector hebben afgewezen,

En de superintelligentie geketend in een kooi.

Gek van zijn geraaskal over zijn voorouders, werd hij verkeerd begrepen en verraden.

De dokter zei: "Dit wordt behandeld", en nu is Sasha er niet.

Iedereen voor God is naakt, ellendig en ellendig,

In elke muziek - Bach, in ieder van ons - God.

Beethoven, die van school komt, achter de computer zit,

Hij schreef een meesterwerk in Bes mineur, zonder de noten te kennen.

Studio, of liever een met schuimrubber bekleed balkon,

Opgewonden via de afstandsbediening op de computermicrofoon.

Tegen de wetten van het genre, tegen de opgelegde stijl -

MC zonder duidelijk plan, maar met hoop op vleugels!

Met hoop op vleugels, levend op het randje,

Zingen met angst op het randje.

Laat het een beetje naïef zijn, zonder een duidelijk plan,

Maar met hoop op vleugels.

Met hoop op vleugels, levend op het randje,

Zingen met angst op het randje.

Laat het een beetje naïef zijn, zonder een duidelijk plan,

Maar met hoop op vleugels.

Met hoop op vleugels, levend op het randje,

Zingen met angst op het randje.

Laat het een beetje naïef zijn, zonder een duidelijk plan,

Maar met hoop op vleugels.

Met hoop op vleugels, levend op het randje,

Zingen met angst op het randje.

Laat het een beetje naïef zijn, zonder een duidelijk plan,

Maar met hoop op vleugels.