Mr. Man On The Street - Act One - Barry McGuire

I was walking up the street the name you needn’t know

With one hand buried in my ear a listening to the radio

When a man comes up to me and asks exactly who I am

I told him I was the bluechin brother of the King of Siam

I whispered «I'm incognito would you please not spread it

Around»

I wrote it on a pad he had and threw it to the ground

He swore to keep my secret quoting lines of moral law

And then he grabbed my arm the next thing I know I’m sitting

In this bar

He started drawing on about the sorrows of his day

I smiled and looked around to see how I could get away

I asked what he thought of WW2 he said he dug the book much

Better

He was a Phys.

Ed teacher and on his chest there was a Scarlet

Letter

Just then a 6'8' blonde sits down right next to me

She said her name’s Yvette and starts talking about her

Medical history

With blue eyes that drive you crazy my heart was beating wild

She’d told me she was in misery ache was a very sickly child

Well Just than mighty Joe Young gets up and he starts to cry

He whined I’ll see you later and I tipped my crown goodbye

I apologized for the interruption and she continued without

A glance

Told me how her doctor thought she had St. Vitus' Dance

Oh I was getting nowhere so I told her it’s been sweet

She asked me what my fame was I said Mr. man on the street

By the time I got outside again the sun had already set

I was walking by the bank just thinking about Yvette

When this motorcycle policeman oh he roll up to me

And he says I look suspicious can he looks at my ID

I told him I forget it ah In my room again

Well he threw me on his cycle and charged me with loitering

He asked me what I called myself I told him Jesse James

Well he got real mad and said I better come up with my real name

I said this is a hold up and I want your motorbike

He jumped off fast and growled at me and I stole into the night

I drove around a little while with my siren blowing

I had no place to be and I don’t care where I’m going

I ditched the bike downtown somewhere I was dying on my feet

I searched for an open crevice I could get some sleep

I guess I wake this bum up who started shouting at the top of

His lungs

«Just who the hell do you think you are» I said «Napoleon?»

He yelled at me I got no right to invade his domain

Well I crossed my eyes tucked my head in my shirt and

Pretended I was insane

He sort of I looked me over and believed I was for real

He asked it I was hungry and started cooking up a meal

And then he started getting friendly and says he’s not a bum at all

But an elevator operator who just took a nasty fall

Out of habit he asked me for a dime then he realized what he did

His grimy face sank to the ground he knew he’d hit the skids

He says, «Society's to blame not ma I’d work if they asked me to

Machines have taken over what real men used to do

And I don’t want to be a part of a world that’s made me an

Outcast»

And then he started muttering all about his ludicrous past

I couldn’t take no more and I jumped to my feet

He asked my where I was going l said to meet Mr. Man on the

Street

Ik liep door de straat met de naam die je niet hoeft te weten

Met één hand begraven in mijn oor, luisterend naar de radio

Als een man naar me toe komt en vraagt ​​wie ik precies ben

Ik vertelde hem dat ik de bluechin-broer was van de koning van Siam

Ik fluisterde: "Ik ben incognito, zou je het alsjeblieft niet willen verspreiden?"

Rondom"

Ik schreef het op een schrijfblok dat hij had en gooide het op de grond

Hij zwoer mijn geheim te bewaren en citeerde regels uit de morele wet

En toen greep hij mijn arm, het volgende dat ik weet dat ik zit

In deze balk

Hij begon te tekenen over het verdriet van zijn dag

Ik glimlachte en keek om me heen om te zien hoe ik weg kon komen

Ik vroeg wat hij van de Tweede Wereldoorlog vond, hij zei dat hij veel in het boek had gegraven

Beter

Hij was een Phys.

Ed leraar en op zijn borst was er een Scarlet

Brief

Op dat moment komt er een blondine van 1.80 meter naast me zitten

Ze zei dat haar naam Yvette is en begint over haar te praten

medische geschiedenis

Met blauwe ogen waar je gek van wordt, ging mijn hart tekeer

Ze had me verteld dat ze in ellende verkeerde, een erg ziekelijk kind was

Nou, dan staat de machtige Joe Young op en begint hij te huilen

Hij jammerde ik zie je later en ik heb mijn kroon gedag gezegd

Ik verontschuldigde me voor de onderbreking en ze ging verder zonder

Een blik

Vertelde me hoe haar dokter dacht dat ze St. Vitusdans had

Oh, ik kwam nergens, dus ik zei haar dat het lief was

Ze vroeg me wat mijn roem was. Ik zei meneer man op straat

Tegen de tijd dat ik weer buiten kwam, was de zon al onder

Ik liep langs de bank en dacht alleen maar aan Yvette

Wanneer deze motoragent oh hij komt naar me toe rollen

En hij zegt dat ik er verdacht uitzie, mag hij naar mijn ID kijken?

Ik zei hem dat ik het vergeten was, weer in mijn kamer

Nou, hij gooide me op zijn fiets en beschuldigde me van rondhangen

Hij vroeg me hoe ik mezelf noemde. Ik vertelde hem Jesse James

Nou, hij werd echt boos en zei dat ik beter mijn echte naam kon bedenken

Ik zei dat dit een overval is en ik wil je motor

Hij sprong er snel af en gromde naar me en ik sloop de nacht in

Ik reed een tijdje rond met mijn sirene

Ik had geen plek om te zijn en het kan me niet schelen waar ik heen ga

Ik dumpte de fiets ergens in het centrum waar ik doodging op mijn voeten

Ik zocht naar een open spleet waar ik kon slapen

Ik denk dat ik deze zwerver wakker maak die zo hard begon te schreeuwen

zijn longen

"Wie denk je wel niet dat je bent" zei ik "Napoleon?"

Hij schreeuwde tegen me dat ik geen recht heb om zijn domein binnen te vallen

Nou, ik heb mijn ogen gekruist, mijn hoofd in mijn shirt gestopt en

Deed alsof ik gek was

Hij keek min of meer naar me en geloofde dat ik echt was

Hij vroeg het ik had honger en begon een maaltijd te koken

En toen begon hij vriendelijk te worden en zegt dat hij helemaal geen zwerver is

Maar een liftoperator die zojuist een vervelende val heeft gemaakt

Uit gewoonte vroeg hij me om een ​​dubbeltje en toen realiseerde hij zich wat hij deed

Zijn vuile gezicht zonk op de grond, hij wist dat hij de slippen zou raken

Hij zegt: «Het is de schuld van de maatschappij, niet ma. Ik zou werken als ze me zouden vragen om

Machines hebben overgenomen wat echte mannen vroeger deden

En ik wil geen deel uitmaken van een wereld die mij tot een

verstoten»

En toen begon hij alles te mompelen over zijn belachelijke verleden

Ik kon er niet meer tegen en ik sprong overeind

Hij vroeg me waar ik heen ging. Ik zei dat ik meneer Man zou ontmoeten op de...

Straat