My Friend Jake - Barry Louis Polisar

I had a friend named Jake, he was a happy kid,

Everyone thought he was crazy though for doing what he did,

'Cause Jake he liked to travel, he loved to walk around,

But Jake didn’t like convention, so he walked upside-down.

He got around okay I guess, though he walked kind of slow,

When he’d see me coming, he’d just wave his toe.

At school it was a problem;

he never would stay put,

When other kids raised their hands, Jake would raise his foot.

Now Jake he had an uncle who had a Ph. D.

He said, «this boy is crazy--as crazy as can be.»

But you know that Jake was happy and as crazy as this sounds,

He’d always say the normal way was upside-down.

Jake was always friendly and he didn’t like to see folks frown;

He’d say, «An angry face is a smile when you’re standing upside-down.»

They took him to a doctor, they gave him lots of tests.

They asked him lots of questions and would not let him rest.

He finally agreed to change and got up from his seat.

Then he quickly flipped right up and landed on his feet.

His mother clapped, his father smiled, the doctor jumped for joy,

And Grandma started crying saying, «That's my boy.»

Jake indeed had come around--he finally had been cured.

«The best success that I’ve had yet,"the Doctor assured.

But then something happened when he saw things right-side up.

And in about two hours, Jake had had enough;

Everywhere people frowned and growled;

it was hard to find a friend.

So Jake he did a turnabout and was upside down again.

He likes things much better that way, though its hard to get around,

But an angry face is still a smile when you’re standing upside-down.

Now Jake might be different and it might be a mistake,

But I’d have to say the only one I know who’s right-side up is Jake.

And now that he is happy again, as crazy as it sounds,

I’d have to say that the normal way is upside-down

Ik had een vriend genaamd Jake, hij was een gelukkig kind,

Iedereen dacht echter dat hij gek was omdat hij deed wat hij deed,

Omdat Jake graag reisde, hij hield ervan om rond te lopen,

Maar Jake hield niet van conventies, dus liep hij ondersteboven.

Hij kwam goed rond, denk ik, hoewel hij nogal langzaam liep,

Als hij me zag aankomen, zwaaide hij gewoon met zijn teen.

Op school was het een probleem;

hij zou nooit blijven zitten,

Als andere kinderen hun hand opstaken, hief Jake zijn voet op.

Nu had Jake een oom die een Ph.D.

Hij zei: "deze jongen is gek - zo gek als maar kan."

Maar je weet dat Jake blij en zo gek was als dit klinkt,

Hij zei altijd dat de normale manier ondersteboven was.

Jake was altijd vriendelijk en hij hield er niet van om mensen te zien fronsen;

Hij zou zeggen: "Een boos gezicht is een glimlach als je ondersteboven staat."

Ze namen hem mee naar een dokter, ze gaven hem veel tests.

Ze stelden hem veel vragen en lieten hem niet rusten.

Hij stemde er uiteindelijk mee in om zich om te kleden en stond op van zijn stoel.

Toen sprong hij snel omhoog en landde op zijn voeten.

Zijn moeder klapte, zijn vader glimlachte, de dokter sprong op van vreugde,

En oma begon te huilen en zei: "Dat is mijn jongen."

Jake was inderdaad bijgekomen - hij was eindelijk genezen.

'Het beste succes dat ik tot nu toe heb gehad,' verzekerde de dokter.

Maar toen gebeurde er iets toen hij de dingen met de goede kant naar boven zag.

En in ongeveer twee uur had Jake er genoeg van;

Overal fronsten en gromden mensen;

het was moeilijk om een ​​vriend te vinden.

Dus Jake maakte een ommekeer en stond weer ondersteboven.

Hij vindt de dingen op die manier veel leuker, hoewel het moeilijk is om rond te komen,

Maar een boos gezicht is nog steeds een glimlach als je ondersteboven staat.

Nu is Jake misschien anders en het kan een vergissing zijn,

Maar ik moet zeggen dat de enige die ik ken die met de goede kant naar boven staat Jake is.

En nu hij weer gelukkig is, hoe gek het ook klinkt,

Ik moet zeggen dat de normale manier ondersteboven is