Act Ii: Finale - Barbara Cook, Robert Preston

While a hundred and ten cornets played the air…

Then I modestly took my place

As the one and only bass

Then I oompa’d up and down the square

Good night my someone

Good night my love

With a hundred and ten cornets right behind

Our star is shining

It’s brightest light

There were horns

Of every shape and kind…

Sweet dreams be yours dear

If dreams there be

While a hundred and ten cornets played the air

I wish I may

And I wish I might

Now good night

My someone

Good night.

Terwijl honderdtien kornetten in de lucht speelden...

Toen nam ik bescheiden mijn plaats in

Als de enige echte bas

Toen oompa ik het plein op en neer

Welterusten mijn iemand

Goede nacht mijn liefste

Met honderdtien hoorntjes erachter

Onze ster schijnt

Het is het helderste licht

Er waren hoorns

Van elke vorm en soort...

Zoete dromen zijn de jouwe, schat

Als er dromen zijn

Terwijl honderdtien kornetten in de lucht speelden

Ik wou dat ik dat kon

En ik wou dat ik dat zou kunnen

Nu welterusten

Mijn iemand

Welterusten.