Non ricordo più - Bandabardò

Era arrivato il mio momento la chiave per il paradiso

Quello che incontri una volta nel tempo servito come un aperitivo…

Scelse per me il mio destino l’ultimo tiro a me, (il decisivo!):

Se faccio centro vinciamo l’onore se sbaglio crollo e pago l’errore

Non ricordo più come andò, come fu la storia ricorderà

Non ricordo più come andò, come fu qualcuno racconterà

Io che credo a tutto anche al vudù la storia riporta che

Non trovai Belzebù, Odino o Manitù… qualcuno che aiutasse me!

Sento degli occhi tra il fumo denso pieni di odio o di amore immenso sento il

cuore assalire la gola, la vita si gioca una volta sola

Decido di godere ogni momento, ogni sguardo, ogni scommessa

Mi metto a valutare il vento e accenno qualche passo con l’orchestra

Non ricordo più come andò, come fu la storia riporta che

Non trovai Belzebù, Odino o Manitù… qualcuno che aiutasse me!

Non ricordo più ho ben altre virtù, un eroe non è pane per me, ma la mia tribù

non mi vuole più e non capisco perché

Lasciato solo dagli dei prendo mira coraggio e decisione

Ricordo solo… una luce bianca… la freccia che avanzava stanca

NON SONO MAI STATO COSÌ POTENTE

HO IN MANO IL DESTINO DELLA MIA GENTE

Non ricordo più come andò, come fu qualcuno racconterà

Mijn tijd was gekomen, de sleutel tot de hemel

Wat je een keer tegenkomt diende als aperitief ...

Het laatste schot voor mij (de beslissende!) Koos mijn lot:

Als ik het doel raak, winnen we de eer. Als ik het mis heb, stort ik in en betaal ik voor de fout

Ik herinner me niet meer hoe het ging, hoe de geschiedenis zich zal herinneren

Ik weet niet meer hoe het ging, hoe het was zal iemand vertellen

Ik die in alles geloof, zelfs in voodoo, meldt het verhaal dat

Ik heb Beëlzebub, Odin of Manitou niet gevonden... iemand die me kan helpen!

Ik voel ogen in de dikke rook vol haat of immense liefde Ik voel de

hartaanval de keel, het leven wordt maar één keer gespeeld

Ik besluit te genieten van elk moment, elke blik, elke weddenschap

Ik begin de wind te evalueren en noem een ​​paar stappen met het orkest

Ik weet niet meer hoe het ging, hoe de geschiedenis dat meldt

Ik heb Beëlzebub, Odin of Manitou niet gevonden... iemand die me kan helpen!

Ik herinner me niet meer dat ik veel andere deugden heb, een held is geen brood voor mij, maar voor mijn stam

hij wil me niet meer en ik begrijp niet waarom

Alleen gelaten door de goden, ik streef naar moed en vastberadenheid

Ik herinner me alleen... een wit licht... de pijl beweegt vermoeid

IK BEN NOG NOOIT ZO KRACHTIG GEWEEST

IK HEB HET LOT VAN MIJN MENSEN IN DE HAND

Ik weet niet meer hoe het ging, hoe het was zal iemand vertellen