Iza Nas - Bajaga, Instruktori

Ka starom kraju još vozi ista linija

Autobus prazan, anđeo — zadnja platforma

Ničeg se više, ničeg se više ne sećam

Od toga trena u javu retko navraćam

Zato ćuti, šta će reči, kada oči govore

Mene tvoje somot usne uvek lako prevare

Ili reci da me voliš slatko, najslađe što znaš

Ili priznaj da je ljubav iza nas…

U donjem gradu, kod brda za razmišljanje

Prolećni vetar umiva tvoje obraze

Ničeg se više, ničeg se više ne sećam

Od toga trena na zemlju retko navraćam

Dezelfde lijn loopt nog steeds naar het oude einde

Bus leeg, engel - laatste perron

Ik herinner me niets meer, ik herinner me niets meer

Vanaf dat moment word ik zelden meer wakker

Dus blijf stil, wat zal hij zeggen als zijn ogen spreken?

Je fluwelen lippen bedriegen me altijd gemakkelijk

Of zeg dat je van me houdt, de liefste die je kent

Of toegeven dat de liefde achter ons ligt...

In de benedenstad, bij de heuvel voor bezinning

De lentewind wast je wangen

Ik herinner me niets meer, ik herinner me niets meer

Vanaf dat moment kom ik zelden meer op de grond