Extinct By Instinct - August Burns Red

Stuck in the past

The future is too open ended (too open ended)

I can’t miss

Something that never existed (never existed)

I’ll keep persisting

The outcomes don’t always go my way

I still can’t cover them, and make them gray

The outcomes don’t always go my way

I will let decisions lie where they may

When I blur the lines

I don’t have to focus

Shrug my shoulders

That’s just how it goes, I guess

Diving headfirst into indifference

I’ll take on everything over feeling anything

Positive impacts are meaningless

If I don’t tolerate the pain of the negative

Something I had to learn

Was how to show care and concern

You won’t hear that your plea

Will never be

I’m shaken to the core

Paralyzed by reality

I’ll curl up

And hide inside

This is my shelter

To escape in

In here I disappear

Where there is no fear

Stuck in the past

The future is too open ended (too open ended)

I can’t miss something

That never existed (never existed)

I never thought I’d have it inside

To decide what is right for myself

Proof of this selfishness that won’t leave

Crushing until we can’t breath

Its grip held firm

Its grip held firm

One day it lets go

One day it lets go

I need you to forgive me

Vastgelopen in het verleden

De toekomst is te open (te open)

Ik kan niet missen

Iets dat nooit heeft bestaan ​​(nooit heeft bestaan)

Ik blijf volhouden

De resultaten vallen niet altijd op mijn manier

Ik kan ze nog steeds niet bedekken en grijs maken

De resultaten vallen niet altijd op mijn manier

Ik laat beslissingen liggen waar ze kunnen

Als ik de lijnen vervaag

Ik hoef me niet te concentreren

Schouders ophalen

Dat is gewoon hoe het gaat, denk ik

Met de kop in onverschilligheid duiken

Ik neem alles aan in plaats van iets te voelen

Positieve effecten zijn zinloos

Als ik de pijn van het negatieve niet verdraag

Iets wat ik moest leren

Was hoe zorg en bezorgdheid te tonen?

Je zult dat pleidooi niet horen

Zal nooit zijn

Ik ben tot op het bot door elkaar geschud

Verlamd door de realiteit

Ik zal opkrullen

En verstop je binnen

Dit is mijn schuilplaats

Om te ontsnappen

Hier verdwijn ik

Waar er geen angst is

Vastgelopen in het verleden

De toekomst is te open (te open)

Ik kan niets missen

Dat heeft nooit bestaan ​​(heeft nooit bestaan)

Ik had nooit gedacht dat ik het binnen zou hebben

Om te bepalen wat goed voor mezelf is

Bewijs van dit egoïsme dat niet weggaat

Verpletterend tot we niet meer kunnen ademen

Zijn greep hield stevig vast

Zijn greep hield stevig vast

Op een dag laat het los

Op een dag laat het los

Ik wil dat je me vergeeft