Nyctophobia - Asia

Don’t blow the candle out, just leave it by my bed

With all these ghosts and visions, trolls inside my head

Just when the wolf will howl, the dogs begin to bark

This is for real, I have a fear of the dark

And as the endless nights will overturn the days

Intellectual logic seems to vanish in a haze

Paranoia has the measure of me

Hallucinations now dictate reality

I’m hearing voices now, I wish that I could see

I look around, I know there’s no-one here but me

The mirror shimmers there’s an angel here at last

Always demons looking back, and laughing through the glass

Nyctophobia, fear of the dark

I am confused, I really don’t know what to think

Maybe Mr. Allen does 'cause he’s a Harley shrink

He asks me how I feel, I mumble: «Just okay»

He says: «Ok's not a feeling, Jack, we need to peel away

The layers of your onion, your emotional disease

Blow all these candles out, I want you on your knees»

It’s way too dark in here, it’s silent as the grave

It’s cold and clammy, like I’m sealed into a cave

There is no air in here, I’m drowning in my fear

And if I close my eyes, the ground will disappear

I have a chronic phobia, and up until this day

There is no guarantee that it will go away

Nyctophobia, fear of the dark

Blaas de kaars niet uit, laat hem gewoon bij mijn bed staan

Met al deze geesten en visioenen, trollen in mijn hoofd

Net als de wolf gaat huilen, beginnen de honden te blaffen

Dit is echt, ik heb angst in het donker

En aangezien de eindeloze nachten de dagen zullen doen omslaan

Intellectuele logica lijkt in een waas te verdwijnen

Paranoia heeft de maat van mij

Hallucinaties dicteren nu de werkelijkheid

Ik hoor nu stemmen, ik wou dat ik kon zien

Ik kijk om me heen, ik weet dat er hier niemand is behalve ik

De spiegel glinstert, er is hier eindelijk een engel

Altijd demonen die terugkijken en lachen door het glas

Nyctofobie, angst voor het donker

Ik ben in de war, ik weet echt niet wat ik moet denken

Misschien doet Mr. Allen dat wel omdat hij een Harley psychiater is

Hij vraagt ​​me hoe ik me voel, ik mompel: "Gewoon goed"

Hij zegt: "Ok is geen gevoel, Jack, we moeten weg"

De lagen van je ui, je emotionele ziekte

Blaas al deze kaarsen uit, ik wil je op je knieën»

Het is hier veel te donker, het is zo stil als het graf

Het is koud en klam, alsof ik in een grot ben opgesloten

Er is hier geen lucht, ik verdrink in mijn angst

En als ik mijn ogen sluit, verdwijnt de grond

Ik heb een chronische fobie en tot op de dag van vandaag

Er is geen garantie dat het weggaat

Nyctofobie, angst voor het donker