Silence (Pretending's so Comfortable) - As It Is

Four walls and a door

We used to call home

The rest of our lives but not enough time till we’re both alone

I try to steady my hands

You hurt to know why

I open my mouth and just trip over sounds

But my eyes speak goodbye

The silence tells us all we need to know

I breathe nervous and slow

While you’re desperate for air

My eyes sink to the floor

Yours compelled still to stare

In my tears you know I meant all I said

As every elegant word I said turns to regret

The silence tells us all we need to know (need to know)

Pretending’s so comfortable

But I have to go for the last time

You challenge all that I speak

So this won’t mean the end

I rephrase and repeat

Leaving nothing unsaid

Your hysterics hide the last words you’d hear

As I stand to abandon

Your lonely four walls full of fear

The silence tells us all we need to know (need to know)

Pretending’s so comfortable

But I have to go for the last time

We won’t talk at all, we’ll just wonder

We won’t talk at all, we’ll just wonder

We won’t talk at all, we’ll just wonder

We won’t talk at all, we won’t talk at all

We won’t just talk at all, we’ll just wonder would we still swallow glass for

each other

We won’t just talk at all, we’ll just wonder would we still swallow glass for

each other

The silence tells us all we need to know (need to know)

Pretending’s so comfortable

But I have to go for the last time

The silence tells us all we need to know (need to know)

Pretending’s so comfortable

But I had to go

Vier muren en een deur

Vroeger belden we naar huis

De rest van ons leven, maar niet genoeg tijd tot we allebei alleen zijn

Ik probeer mijn handen stabiel te houden

Je doet pijn om te weten waarom

Ik open mijn mond en struikel over geluiden

Maar mijn ogen spreken tot ziens

De stilte vertelt ons alles wat we moeten weten

Ik adem nerveus en langzaam

Terwijl je wanhopig op zoek bent naar lucht

Mijn ogen zinken naar de vloer

De jouwe moet nog steeds staren

In mijn tranen weet je dat ik alles meende wat ik zei

Zoals elk elegant woord dat ik zei in spijt verandert

De stilte vertelt ons alles wat we moeten weten (moeten weten)

Doen alsof is zo comfortabel

Maar ik moet voor de laatste keer gaan

Je daagt alles uit wat ik spreek

Dit betekent dus niet het einde

Ik herformuleer en herhaal

Niets ongezegd laten

Je hysterie verbergt de laatste woorden die je zou horen

Zoals ik sta te verlaten

Je eenzame vier muren vol angst

De stilte vertelt ons alles wat we moeten weten (moeten weten)

Doen alsof is zo comfortabel

Maar ik moet voor de laatste keer gaan

We praten helemaal niet, we vragen het ons gewoon af

We praten helemaal niet, we vragen het ons gewoon af

We praten helemaal niet, we vragen het ons gewoon af

We praten helemaal niet, we praten helemaal niet

We zullen niet alleen praten, we zullen ons gewoon afvragen of we nog steeds glas doorslikken voor?

elkaar

We zullen niet alleen praten, we zullen ons gewoon afvragen of we nog steeds glas doorslikken voor?

elkaar

De stilte vertelt ons alles wat we moeten weten (moeten weten)

Doen alsof is zo comfortabel

Maar ik moet voor de laatste keer gaan

De stilte vertelt ons alles wat we moeten weten (moeten weten)

Doen alsof is zo comfortabel

Maar ik moest gaan