Okay - As It Is

I don’t know if I’ve been worse

I don’t know if I can change

But right now, I don’t think, I don’t think that I’m okay

I felt a year’s worth of hurt and sadness catching up with me

The sky I painted to silence the pain, it is bleeding into grey

I don’t know if I’ve been worse

I don’t know if I can change

But right now, I don’t think, I don’t think that I’m okay

I don’t think that I’m okay.

I don’t think that I’m okay

In unfamiliar, somber surroundings, confessing all of me

A perfect stranger, she puts pen to paper, consoling in her sleep

And how foreign it felt when I opened my mouth and heard the truth come out (I

heard the truth come out)

I’ve been running away, a tired respite from pain

My only novocaine (my only novocaine)

I don’t know if I’ve been worse

I don’t know if I can change

But right now, I don’t think, I don’t think that I’m okay

I don’t think that I’m okay.

I don’t think that I’m okay

So keep your «It'll get better’s» and I’ll keep my «I'll be just fine’s»

I’ll show you flashes of colors and hide behind bouquets of lies

So keep your «It'll get better’s» and I’ll keep my «I'll be just fine’s»

(I'll be just fine)

I’ll show you flashes of colors and hide behind bouquets of lies

I don’t know if I’ve been worse

I don’t know if I can change

But right now, I don’t think, I don’t think that I’m okay

I don’t think that I’m okay.

I don’t think that I’m okay

I don’t think that I’m okay

Ik weet niet of ik erger ben geweest

Ik weet niet of ik kan veranderen

Maar op dit moment denk ik niet, ik denk niet dat ik in orde ben

Ik voelde dat een jaar lang pijn en verdriet me inhaalden

De lucht die ik heb geschilderd om de pijn het zwijgen op te leggen, bloedt naar grijs

Ik weet niet of ik erger ben geweest

Ik weet niet of ik kan veranderen

Maar op dit moment denk ik niet, ik denk niet dat ik in orde ben

Ik denk niet dat ik in orde ben.

Ik denk niet dat ik in orde ben

In een onbekende, sombere omgeving, alles opbiechtend

Een volslagen vreemde, ze zet pen op papier, troostend in haar slaap

En hoe vreemd het voelde toen ik mijn mond opendeed en de waarheid naar buiten hoorde komen (ik

hoorde de waarheid naar buiten komen)

Ik ben weggelopen, een vermoeide onderbreking van de pijn

Mijn enige novocaïne (mijn enige novocaïne)

Ik weet niet of ik erger ben geweest

Ik weet niet of ik kan veranderen

Maar op dit moment denk ik niet, ik denk niet dat ik in orde ben

Ik denk niet dat ik in orde ben.

Ik denk niet dat ik in orde ben

Dus houd je "Het wordt beter" en ik behoud mijn "Het komt wel goed"

Ik zal je flitsen van kleuren laten zien en me verschuilen achter boeketten van leugens

Dus houd je "Het wordt beter" en ik behoud mijn "Het komt wel goed"

(Het komt goed met me)

Ik zal je flitsen van kleuren laten zien en me verschuilen achter boeketten van leugens

Ik weet niet of ik erger ben geweest

Ik weet niet of ik kan veranderen

Maar op dit moment denk ik niet, ik denk niet dat ik in orde ben

Ik denk niet dat ik in orde ben.

Ik denk niet dat ik in orde ben

Ik denk niet dat ik in orde ben