No Way Out - As It Is

Inside as the rain came pouring down

It can’t wash away all this hurt that haunts me now

Inside as the rain came pouring down

I’m losing touch with the only soul I’ve found

Desperate delusions are all I have

Just to keep me hanging on

I shut my eyes, but my world’s still burning

I can’t escape, I feel it killing me

No way out

Here I am again

I shut my eyes, but my world’s still burning

I can’t escape, I feel it killing me

No way out

Here I am again

Choked up, but the pain came after all

I feel displaced in these once familiar walls

Patient I fall with no end in sight

And the noose around my neck

I shut my eyes, but my world’s still burning

I can’t escape, I feel it killing me

No way out

Here I am again

I shut my eyes, but my world’s still burning

I can’t escape, I feel it killing me

No way out

Here I am again

And as I let hindsight translate nightmares into reality

I begin to see myself for who I truly was

Somebody desperate

Somebody entirely out of their depth

Somebody beyond their abilities to cope

And as I exhale out the pain

I’m digesting the severity of the depression I felt

The extent to which it claimed a piece of me

How it’s left me emotionally vacant and painfully numb

And now together

My faults and my thoughts prey on me like vultures

Creeping from their comfortable distance

Never once exiting my line of vision

And the facade I invite to amble whilst wearing my skin

He isn’t me and he never will be me

And I know that I fucked up

But I want to grow from it

I shut my eyes, but my world’s still burning

I can’t escape, I feel it killing me

No way out

Here I am again

I find myself in the same dark ending

I can’t escape, I feel it killing me

No way out

Here I am again

No way out

Here I am again

Binnen terwijl de regen naar beneden kwam stromen

Het kan al deze pijn die me nu achtervolgt niet wegwassen

Binnen terwijl de regen naar beneden kwam stromen

Ik verlies het contact met de enige ziel die ik heb gevonden

Ik heb alleen maar wanhopige wanen

Gewoon om me vast te houden

Ik sluit mijn ogen, maar mijn wereld brandt nog steeds

Ik kan niet ontsnappen, ik voel dat het me doodt

Geen uitweg

Hier ben ik weer

Ik sluit mijn ogen, maar mijn wereld brandt nog steeds

Ik kan niet ontsnappen, ik voel dat het me doodt

Geen uitweg

Hier ben ik weer

Verstikt, maar de pijn kwam toch

Ik voel me ontheemd in deze eens zo vertrouwde muren

Patiënt Ik val zonder einde in zicht

En de strop om mijn nek

Ik sluit mijn ogen, maar mijn wereld brandt nog steeds

Ik kan niet ontsnappen, ik voel dat het me doodt

Geen uitweg

Hier ben ik weer

Ik sluit mijn ogen, maar mijn wereld brandt nog steeds

Ik kan niet ontsnappen, ik voel dat het me doodt

Geen uitweg

Hier ben ik weer

En aangezien ik achteraf nachtmerries laat vertalen in realiteit

Ik begin mezelf te zien voor wie ik echt was

Iemand wanhopig

Iemand die volledig uit hun diepte is

Iemand buiten hun mogelijkheden om het hoofd te bieden

En terwijl ik de pijn uitadem

Ik verwerk de ernst van de depressie die ik voelde

De mate waarin het een deel van mij opeiste

Hoe het me emotioneel leeg en pijnlijk verdoofd heeft achtergelaten

En nu samen

Mijn fouten en mijn gedachten jagen op me als gieren

Kruipend van hun comfortabele afstand

Nooit één keer mijn gezichtsveld verlaten

En de façade die ik uitnodig om te kuieren terwijl ik mijn huid draag

Hij is mij niet en hij zal mij nooit zijn

En ik weet dat ik het verpest heb

Maar ik wil er van groeien

Ik sluit mijn ogen, maar mijn wereld brandt nog steeds

Ik kan niet ontsnappen, ik voel dat het me doodt

Geen uitweg

Hier ben ik weer

Ik bevind me in hetzelfde donkere einde

Ik kan niet ontsnappen, ik voel dat het me doodt

Geen uitweg

Hier ben ik weer

Geen uitweg

Hier ben ik weer