Na boca do sol - Arthur Verocai

Na minha cidade do interior

Tudo que chegou, chegou de trem

Minha mãe olhava pra estação

E vendo viagens dentro de mim

Desenhou no ventre mais um irmão

Na minha cidade do interior

Pra quem mora lá, o céu é lá

Lembro da manhã na boca do sol

Vou da avenida à estação

Com medo dos pais ou por solidão

Toda a minha vida eu vi passar

No brilho dos trilhos de um trem

Que me vem e parte toda manhã

Engolindo túneis que a gente tem

E a preguiça não deixou fechar

Na minha cidade do interior

Perto da manhã, na boca do sol

Pra quem mora lá, o céu é lá

Na minha cidade do interior

Perto da manhã, na boca do sol

Pra quem mora lá, o céu é lá

Na minha cidade do interior

Perto da manhã, na boca do sol

Pra quem mora lá, o céu é lá

Na minha cidade do interior

Perto da manhã, na boca do sol

Pra quem mora lá, o céu é lá

In mijn land stad

Alles wat is aangekomen is met de trein aangekomen

Mijn moeder keek naar het station

En reizen in mezelf zien

Getekend in de baarmoeder een andere broer

In mijn land stad

Voor degenen die daar wonen, is de hemel daar

Ik herinner me de ochtend in de mond van de zon

Ik ga van de avenue naar het station

Bang voor ouders of eenzaamheid

Mijn hele leven heb ik het voorbij zien komen

In de helderheid van het spoor van een trein

Wie komt en verlaat me elke ochtend

Tunnels slikken die we hebben

En luiheid liet het niet sluiten

In mijn land stad

In de buurt van de ochtend, aan de monding van de zon

Voor degenen die daar wonen, is de hemel daar

In mijn land stad

In de buurt van de ochtend, aan de monding van de zon

Voor degenen die daar wonen, is de hemel daar

In mijn land stad

In de buurt van de ochtend, aan de monding van de zon

Voor degenen die daar wonen, is de hemel daar

In mijn land stad

In de buurt van de ochtend, aan de monding van de zon

Voor degenen die daar wonen, is de hemel daar