360|365 - Armin, T.U.N.E.

So oft im Kreis gedreht/

Bleib ich stehen, weiß ich nicht wie’s weitergeht/

Passanten zu fragen wär Geiseln nehmen/

Da ich in ihnen nur die eigene Verzweiflung seh/

Überdenk ich meine Reisepläne/

Überprüfe mein Gepäck auf die kleinen Schäden/

Die mein erlebtes beim steilen weg zum seelenheil entsteht lässt/

Möchte dabei schreien, doch es geht nicht, als schweig ich und beweg mich/

Täglich/

Armin:

Die Tränendrüse drückt…

Ich beiß mir in den Arsch, ein Krokodil ist nicht in Sicht/

Mit einem weinenden und einem weiter als deinem eigenen — Maul/

Aufgerissenen Auge blick ich zurück/

Vielleicht vermessen, doch bisher wird nichts vermisst/

Außer ein paar Nerven und Haare, aber nicht meiner Stimme/

Mit der ich diesen Lärm hier doch mache —

Ob ich’s gerne noch mache?

Ich erklärs in paar Takten/

Ich bin der, der leicht fällt, weil es ihm leicht fällt/

Sich was leicht ist, schwerer zu machen —

«fällt es dir schwer das zu sagen"* nein, es geht locker von der Zunge/

Stundenlang, der nur das hilft beim trocknen meiner Wunden/

Denn um sie zu heilen, wurden die passenden Worte nicht gefunden/

Und ich frag mich ob die Cypher der passende Ort ist nach zu suchen/

Ich kenne doch nichts andres, auch wenn ich nicht am Mic bin/

Hab ich das leise Gefühl, das sich alles um mich herum im Kreis dreht/

Hook:

So oft im Kreis gedreht/

Bleib ich stehen, weiß ich nicht wie’s weitergeht/

Passanten zu fragen wär Geiseln nehmen/

Da ich in ihnen nur die eigene Verzweiflung seh/

Überdenk ich meine Reisepläne/

Überprüfe mein Gepäck auf die kleinen Schäden/

Die mein erlebtes beim steilen weg zum seelenheil entsteht lässt/

Möchte dabei schreien, doch es geht nicht, als schweig ich und beweg mich/

Täglich/

(Täglich) der traurige Clown

So beschäftigt mit mir dass ich mich auf dem Weg nach Hause verlauf

Schwemm die Opfer des Kopfkriegs aus den Augen heraus

Und nur auf der Bühne will ich nich aus meiner Haut, (T.u.n.e.)

Und damit mein ich nich ich brauch den Applaus, oder

Tausende Frauen, doch für einen Moment baut es mich auf

Und wenn ich rappe wirke ich auch gut gelaunt

Ey Monologe kann ich aber kaum jemand traun

Trag so vieles mit mir rum und sauf mich zum Rausch, hauptsache

Blau, doch nächsten Morgen wieder grau ich bin down

Auch die Kippen machen auf Dauer nich schlau, nein

Ich komm nich runter wie viel Kraut ich auch rauch

Ständig müde — Tinitus — jedes Trauma is laut

Ein zähes Zähne zusammen beißen wie Kaugummi kaun

Unzählige Dramen die sich stauen im Raum

Beweg mich nur im selben Kreis doch Schau nich hinaus

Hook:

So oft im Kreis gedreht/

Bleib ich stehen, weiß ich nicht wie’s weitergeht/

Passanten zu fragen wär Geiseln nehmen/

Da ich in ihnen nur die eigene Verzweiflung seh/

Überdenk ich meine Reisepläne/

Überprüfe mein Gepäck auf die kleinen Schäden/

Die mein erlebtes beim steilen weg zum seelenheil entsteht lässt/

Möchte dabei schreien, doch es geht nicht, als schweig ich und beweg mich/

Täglich/

Zo vaak in cirkels gedraaid/

Als ik stop, weet ik niet hoe ik verder moet/

Aan voorbijgangers vragen zou gijzelaars nemen/

Aangezien ik alleen hun eigen wanhoop in hen zie/

Ik heroverweeg mijn reisplannen/

Controleer mijn bagage op kleine beschadigingen/

die mijn ervaren opkomt op het steile pad naar verlossing/

Ik wil schreeuwen, maar het werkt niet, want ik blijf stil en beweeg/

Dagelijks/

armin:

De traanklier knijpt...

Ik bijt in mijn kont, er is geen krokodil te zien/

Met een huilbui en een die breder is dan die van jou - mond/

Ik kijk terug met wijd open ogen/

Misschien gemeten, maar tot nu toe ontbreekt er niets/

Behalve wat zenuwen en haar, maar niet mijn stem/

Met wie ik dit geluid hier maak -

Zou ik het nog willen doen?

Ik leg uit in een paar maten/

Ik ben degene die gemakkelijk komt omdat het gemakkelijk voor hem is/

Wat is gemakkelijk moeilijker te maken -

«Vind je het moeilijk om dat te zeggen?* nee, het gaat gemakkelijk van de tong/

Urenlang helpt dat alleen maar om mijn wonden te drogen/

Want om ze te genezen werden de juiste woorden niet gevonden/

En ik vraag me af of de Cypher de juiste plaats is om te zoeken/

Ik weet niets anders, ook al zit ik niet achter de microfoon/

Heb ik het flauwe gevoel dat alles om me heen in cirkels draait/

Haak:

Zo vaak in cirkels gedraaid/

Als ik stop, weet ik niet hoe ik verder moet/

Aan voorbijgangers vragen zou gijzelaars nemen/

Aangezien ik alleen hun eigen wanhoop in hen zie/

Ik heroverweeg mijn reisplannen/

Controleer mijn bagage op kleine beschadigingen/

die mijn ervaren opkomt op het steile pad naar verlossing/

Ik wil schreeuwen, maar het werkt niet, want ik blijf stil en beweeg/

Dagelijks/

(Dagelijks) de trieste clown

Zo druk met mezelf dat ik verdwaal op weg naar huis

Veeg de slachtoffers van de hoofdoorlog uit het zicht

En alleen op het podium wil ik niet uit mijn vel komen, (T.u.n.e.)

En ik bedoel niet dat ik het applaus nodig heb, of wel?

Duizenden vrouwen, maar voor een moment bouwt het me op

En als ik rap, lijk ik ook in een goed humeur

Hé, ik kan bijna niemand vertrouwen met monologen

Draag zoveel dingen met me mee en drink me tot een hoogtepunt, het belangrijkste

Blauw, maar de volgende ochtend weer grijs, ik ben down

Zelfs de flikkers maken je op de lange termijn niet slim, nee

Ik kan niet naar beneden, hoeveel kruiden ik ook rook

Voortdurend moe - tinnitus - elk trauma is luid

Je tanden op elkaar klemmen als kauwgom

Talloze drama's die zich ophopen in de ruimte

Beweeg gewoon in dezelfde kring maar kijk niet naar buiten

Haak:

Zo vaak in cirkels gedraaid/

Als ik stop, weet ik niet hoe ik verder moet/

Aan voorbijgangers vragen zou gijzelaars nemen/

Aangezien ik alleen hun eigen wanhoop in hen zie/

Ik heroverweeg mijn reisplannen/

Controleer mijn bagage op kleine beschadigingen/

die mijn ervaren opkomt op het steile pad naar verlossing/

Ik wil schreeuwen, maar het werkt niet, want ik blijf stil en beweeg/

Dagelijks/