Castigo - Antonio Adolfo, Maria Creuza

A gente briga

Diz tanta coisa que não quer dizer

Briga pensando que não vai sofrer

Que não faz mal se tudo terminar

Um belo dia

A gente entende que ficou sozinho

Vem a vontade de chorar baixinho

Vem o desejo triste de voltar

Você se lembra?

Foi isso mesmo que se deu comigo

Eu tive orgulho e tenho por castigo

A vida inteira pra me arrepender

Se eu soubesse

Naquele dia o que sei agora

Eu não seria esta mulher que chora

Eu não teria perdido você

wij vechten

Het zegt zoveel dat het niet zo is

Vecht met de gedachte dat je niet zult lijden

Dat het niet uitmaakt of alles ophoudt

Een prachtige dag

We begrijpen dat hij alleen was

Het verlangen om zachtjes te huilen komt

Komt het trieste verlangen om terug te keren

Weet je nog?

Dat is precies wat mij is overkomen

Ik was trots en ik ben gestraft

Mijn hele leven om spijt van te hebben

Als ik wist

Die dag wat ik nu weet

Ik zou deze vrouw die huilt niet zijn

Ik zou je niet hebben verloren