Minha Namorada - Moraes, Toquinho, Maria Creuza

Meu poeta eu hoje estou contente

Todo mundo de repente ficou lindo

Ficou lindo de morrer

Eu hoje estou me rindo

Nem eu mesma sei de que

Porque eu recebi

Uma cartinhazinha de você

Se você quer ser minha namorada

Ai que linda namorada

Você poderia ser

Se quiser ser somente minha

Exatamente essa coisinha

Essa coisa toda minha

Que ninguém mais pode ter

Você tem que me fazer

Um juramento

De só ter um pensamento

Ser só minha até morrer

E também de não perder esse jeitinho

De falar devagarinho

Essas histórias de você

E de repente me fazer muito carinho

E chorar bem de mansinho

Sem ninguém saber porque

E se mais do que minha namorada

Você quer ser minha amada

Minha amada, mas amada pra valer

Aquela amada pelo amor predestinada

Sem a qual a vida é nada

Sem a qual se quer morrer

Você tem que vir comigo

Em meu caminho

E talvez o meu caminho

Seja triste pra você

Os seus olhos tem que ser só dos meus olhos

E os seus braços o meu ninho

No silêncio de depois

E você tem de ser a estrela derradeira

Minha amiga e companheira

No infinito de nós dois

Mijn dichter, ik ben blij vandaag

Iedereen zag er ineens prachtig uit

Het was te mooi om te sterven

Ik lach vandaag

Ik weet niet eens wat

Omdat ik heb ontvangen

Een klein briefje van jou

Als je mijn vriendin wilt zijn

Oh, wat een mooie vriendin

jij zou kunnen zijn

Als je alleen de mijne wilt zijn

Precies dit kleine ding

dit hele ding van mij

die niemand anders kan hebben

Je moet me maken

Een eed

Van slechts één gedachte

wees de mijne alleen tot ik sterf

En om op deze manier niet te verliezen

Langzaam spreken

Deze verhalen van jou

En me ineens heel veel streelt

En heel zacht huilen

zonder dat iemand weet waarom

Wat als meer dan mijn vriendin

Wil je mijn geliefde zijn

Mijn geliefde, maar echt geliefd

Degene die geliefd is door voorbestemde liefde

Zonder welke het leven niets is

Zonder welke wil je sterven

je moet met me mee

Ik ben onderweg

En misschien op mijn manier

wees verdrietig voor je

Jouw ogen moeten gewoon mijn ogen zijn

En je armen mijn nest

In de stilte na na

En jij moet de ultieme ster zijn

Mijn vriend en metgezel

In de oneindigheid van ons tweeën