Speak Darkly, My Angel - Anne Sofie von Otter, Brooklyn Rider, Elvis Costello

Speak darkly, my angel

Or do i have to plead?

The sweetness has gone out of it

And all that’s left is bitter barren greed

A needy lover with her almost vanished liar

Entangled as the gloom is strangled by the clinging briar

That ventures out to gather in the gloom

That perfect mouth is ruined now

For as you turn down the corners of your smile

And cloud your dim corrupted eyes

Just before the concertina wrecks your noble brow

The fatal flaw i can’t allow

Depart now, my angel

The goaler of my youth

Sends fifty thousand reasons why i never ever try to tell the truth

The season’s over

And it’s time for either one of us to go

Stand by the window

But don’t lean so temptingly into the drop that calls below

For if you tumble back

I look so good in black

Spreek duister, mijn engel

Of moet ik pleiten?

De zoetheid is eruit

En het enige dat overblijft is bittere, dorre hebzucht

Een behoeftige minnaar met haar bijna verdwenen leugenaar

Verstrikt als de somberheid wordt gewurgd door de vastklampende doornstruik

Dat waagt zich te verzamelen in de duisternis

Die perfecte mond is nu geruïneerd

Want als je de hoeken van je glimlach omslaat

En vertroebel je vage, corrupte ogen

Net voordat de concertina je nobele voorhoofd vernielt

De fatale fout die ik niet kan toestaan

Vertrek nu, mijn engel

De keeper van mijn jeugd

Stuurt vijftigduizend redenen waarom ik nooit de waarheid probeer te vertellen

Het seizoen is voorbij

En het is tijd voor een van ons om te gaan

Ga bij het raam staan

Maar leun niet zo verleidelijk in de druppel die hieronder belt

Voor als je terugvalt

Ik zie er zo goed uit in het zwart