I Let The Music Speak - Anne Sofie von Otter, Georg Wadenius, Fredrik Jonsson

I’m hearing images, I’m seeing songs

No poet has ever painted

Voices call out to me, straight to my heart

So strange yet we’re so well acquainted

I let the music speak, with no restraints

I let my feelings take over

Carry my soul away into the world

Where beauty meets the darkness of the day

Where my mind is like an open window

Where the high and healing winds blow

From my shallow sleep the sounds awake me I let them take me

(Let them wake me, let them now, let them take me)

Let it be a joke

Let it be a smile

Let it be a farce if it makes me laugh for a little while

Let it be a tear

Let it be a sigh

Coming from a heart, speaking to a heart, let it be a cry

Some streets are emptiness, dry leaves of autumn

Rustling down an old alley

And in the dead of night I find myself

A blind man in some ancient valley

I let the music speak, leading me gently

Urging me like a lover

Leading me all the way

Into a place

Where beauty will defeat the darkest day

Where I’m one with every grand illusion

No disturbance, no intrusion

Where I let the wistful sounds seduce me I let them use me

(All illusion, no disturbance, no intrusion)

Let it be a joke

Let it be a smile

Let it be a farce if it makes me laugh for a little while

Let it be a tear

Let it be a sigh

Coming from a heart, speaking to a heart, let it be a cry

Let it be a tear

Let it be a sigh

Coming from a heart, speaking to a heart, let it be a cry

Let it be the joy of each new sunrise

Or the moment when a day dies

I surrender without reservation

No explanations

No questions why

I take it to me and let it flow through me Yes, I let the music speak

I let the music speak

Ik hoor beelden, ik zie liedjes

Geen enkele dichter heeft ooit geschilderd

Stemmen roepen naar mij, recht naar mijn hart

Zo vreemd en toch kennen we elkaar zo goed

Ik laat de muziek spreken, zonder beperkingen

Ik laat mijn gevoelens het overnemen

Draag mijn ziel de wereld in

Waar schoonheid de duisternis van de dag ontmoet

Waar mijn geest is als een open raam

Waar de hoge en helende wind waait

Vanuit mijn ondiepe slaap maken de geluiden me wakker, ik laat ze me meenemen

(Laat ze me wakker maken, laat ze nu, laat ze me nemen)

Laat het een grap zijn

Laat het een glimlach zijn

Laat het een farce zijn als ik er even om moet lachen

Laat het een traan zijn

Laat het een zucht zijn

Komend uit een hart, sprekend tot een hart, laat het een schreeuw zijn

Sommige straten zijn leegte, droge bladeren van de herfst

Door een oud steegje ruisen

En in het holst van de nacht vind ik mezelf

Een blinde man in een oude vallei

Ik laat de muziek spreken en leid me zachtjes

Mij ​​aansporen als een minnaar

Leidt mij helemaal

Naar een plaats

Waar schoonheid de donkerste dag zal verslaan

Waar ik één ben met elke grote illusie

Geen overlast, geen inbraak

Waar ik me laat verleiden door de weemoedige geluiden, laat ik ze me gebruiken

(Allemaal illusie, geen verstoring, geen inbreuk)

Laat het een grap zijn

Laat het een glimlach zijn

Laat het een farce zijn als ik er even om moet lachen

Laat het een traan zijn

Laat het een zucht zijn

Komend uit een hart, sprekend tot een hart, laat het een schreeuw zijn

Laat het een traan zijn

Laat het een zucht zijn

Komend uit een hart, sprekend tot een hart, laat het een schreeuw zijn

Laat het de vreugde zijn van elke nieuwe zonsopgang

Of het moment waarop een dag sterft

Ik geef me over zonder voorbehoud

Geen uitleg

Geen vragen waarom

Ik breng het naar me toe en laat het door me heen stromen Ja, ik laat de muziek spreken

Ik laat de muziek spreken