Думать дважды - Animal ДжаZ

Роняю листы и опускаю ладони,

Словно желтеющий клен.

Расту на песке, в котором утонет

Все, чем я мог бы быть спасен.

И ответы на звонки, Тая

Смогут длинные гудки

Научить меня…

Думать дважды.

прежде, чем сказать.

Думать дважды… Чтобы не солгать.

Думать дважды… Раньше, чем уйти

Думать дважды …

Но одна!

Моя вина!

Закрыта глава ненаписанной книжки

Твоим поцелуем закрыта любовь

И бросив словами, словно мальчишка

Точу свою бритву и снова, и вновь

Ты можешь вернуться.

Не сумеешь — закружишься в ритмах дня

Я мог бы признаться, но не посмею

В том, что это сильнее меня.

Думать дважды.

прежде, чем сказать.

Думать дважды… Чтобы не солгать.

Думать дважды… Раньше, чем уйти

Думать дважды …

Но одна!

Моя вина!

Черный пепел на белых плитках

Мне уже не исправить мои ошибки

Я устал, но в моей природе

По утру вставать при любой погоде,

А потом идти, не замечая прохожих

Может быть так и надо?

Я чувствую кожей

Что настанет вечер, опять стемнеет

И опустятся руки, и рот онемеет

И не будет надежд, но останутся силы

Говорить, говорить, жить лишь тем, что было

Выпить все, что есть, не нарушив правил

И уйти в никуда, за собою оставив

Черный пепел на белых плитках

Ik laat de lakens vallen en laat mijn handpalmen zakken,

Als een vergelende esdoorn.

Ik groei op het zand waarin ik zal verdrinken

Alles dat ik kon worden gered.

En het beantwoorden van oproepen, Taya

Kunnen lange piepjes

Om mij te leren...

Denk twee keer na.

voordat je het zegt.

Denk twee keer na... Om niet te liegen.

Denk twee keer na... Voor vertrek

Denk twee keer na...

Maar een!

Mijn fout!

Gesloten hoofdstuk van ongeschreven boek

Je kus sloot liefde

En woorden gooien als een jongen

Ik slijp mijn scheermes keer op keer

U kunt terugkeren.

Als je faalt, draai je in het ritme van de dag

Ik zou kunnen bekennen, maar ik durf niet

Dat het sterker is dan ik.

Denk twee keer na.

voordat je het zegt.

Denk twee keer na... Om niet te liegen.

Denk twee keer na... Voor vertrek

Denk twee keer na...

Maar een!

Mijn fout!

Zwarte as op witte tegels

Ik kan mijn fouten niet meer corrigeren

Ik ben moe, maar in mijn aard

Sta 's morgens op bij elk weer,

En ga dan zonder voorbijgangers op te merken

Misschien moet het zo zijn?

Ik voel met mijn huid

Dat de avond komt, het wordt weer donker

En de handen zullen vallen, en de mond zal gevoelloos worden

En er zal geen hoop zijn, maar kracht zal blijven

Praat, praat, leef alleen wat was

Drink alles wat je hebt zonder de regels te overtreden

En nergens heen gaan, achterlatend

Zwarte as op witte tegels