J'ai appris le silence - Anggun

J’ai admis la patience

Comme unique insolence

Quand le mal est lá

Je sais faire un sourire

Maquiller mes soupirs

En larmes de joie

J’ai promis la descence

Avaler mes souffrances

Sans éclat de voix

Je sais taire mes désirs

Étouffer le plaisir

Masquer mon émoi

J’ai appris malgré moi

Que les mots d’amour sont seul

Que ma langue est offence

J’ai appris malgré moi

A porter ce voile

Tisser dans le silence

Mais chuuut

Je subit l'élégance

La prison de l’enfance

Et je n’avoue pas

Mes envies d’imprudence

D’impure, d'air a outrance

Quand je pense a toi

J’ai appris malgré moi

Que les mots d’amour sont seul

Que ma langue est offence

J’ai appris malgré moi

A raconter qu’au étoiles

Mes jolies confidences

Je t’en pris apprend moi

A ne plus porter ce voile

Tisser dans mon silence

Pour te dire enfin

Je t’aime

Mais chuuut

Ik heb geduld toegegeven

Als enige onbeschaamdheid

Wanneer het kwaad er is

Ik weet hoe ik moet lachen

Verzin mijn zuchten

In tranen van vreugde

Ik beloofde afdaling

Slik mijn pijn door

zonder uitbarsting

Ik weet hoe ik mijn verlangens het zwijgen opleg

Smoor het plezier

Verberg mijn opwinding

Ik heb geleerd ondanks mezelf

Dat de woorden van liefde alleen zijn

Dat mijn tong beledigd is

Ik heb geleerd ondanks mezelf

Om deze sluier te dragen

Weven in stilte

Maar shhh

Ik onderga elegantie

Jeugdgevangenis

En ik beken niet

Mijn roekeloze verlangens

Onzuivere, overmatige lucht

Als ik aan jou denk

Ik heb geleerd ondanks mezelf

Dat de woorden van liefde alleen zijn

Dat mijn tong beledigd is

Ik heb geleerd ondanks mezelf

Om alleen aan de sterren te vertellen

Mijn mooie vertrouwen

leer het mij alstublieft

Om deze sluier niet meer te dragen

Weven in mijn stilte

Om je eindelijk te vertellen

Ik houd van je

Maar shhh