His Entropic Highness - Angels of Light

The drunken man is a stupid, self-deluded fallacy.

Now fucked by three dogs: Bitter loss, arrogance, and jealousy.

With brittle claws, we scrathed familiar walls for our dusty food.

But you nurtured me, and I kissed your broken fingers and their calloused

grooves.

Now i am rising up into the melting yellow-red sun.

My body is color bleeding, returning to the place where all colors will burn.

I need to be burned, burned by your delicate hand.

Beneath your white trasparent skin, I need to be there with you now.

I need to be there with you now, I need to breathe you in.

Beneath your clear forgiving gaze, to finalize the pain.

Though I could never compensate, for the wounds that I have made,

for the violence I create, for the trust that I betrayed — I need to be there

with you now.

De dronken man is een domme, zelfbedrog.

Nu geneukt door drie honden: bitter verlies, arrogantie en jaloezie.

Met broze klauwen krabden we bekende muren voor ons stoffige eten.

Maar je voedde me op, en ik kuste je gebroken vingers en hun eelt

groeven.

Nu sta ik op in de smeltende geelrode zon.

Mijn lichaam bloedt van kleur en keert terug naar de plaats waar alle kleuren zullen branden.

Ik moet worden verbrand, verbrand door je tere hand.

Onder je witte, doorschijnende huid, moet ik nu bij je zijn.

Ik moet nu bij je zijn, ik moet je inademen.

Onder je heldere vergevingsgezinde blik, om de pijn te beëindigen.

Hoewel ik nooit zou kunnen compenseren, voor de wonden die ik heb gemaakt,

voor het geweld dat ik creëer, voor het vertrouwen dat ik beschaamd heb - ik moet er zijn

met jou nu.