Un'Anima - Andrea Bocelli

Porto in me

Tra sabbia e polvere

Un peso che non passerà

Vagherò lasciando cenere

E intanto il tempo passerà

Ti cercherò

Senza arrendermi

Forse sbaglierò

Ma saprò ritornare

A salire in volo

L’ombra dei miei passi segnerà

La mia ricerca della libertà

In ogni miraggio vedo te

Un’anima inafferrabile

Partiranno soli come me

Profeti, santi, uomini

Forte poi un vento si alzerà

E quelle orme cancellerà

Ti cercherò

Non mi perderai

Nella notte che

Cela stelle cadente

Mai visti ancora

L’ombra dei miei passi segnerà

La mia ricerca della libertà

In ogni miraggio vedo te

Un’anima inafferrabile

Mi fermerò

Solo se troverò

La cattedrale

Nel deserto dove cresce

Un fiore incontro

L’ombra dei miei passi segnerà

La mia ricerca della libertà

In ogni miraggio vedo te

Un’anima inafferrabile

In ogni miraggio vedo te

Un’anima che vuole credere

ik draag in mij

Tussen zand en stof

Een last die niet overgaat

Ik zal dwalen en as achterlaten

En in de tussentijd gaat de tijd voorbij

ik zal voor je kijken

Zonder op te geven

Misschien heb ik het mis

Maar ik zal weten hoe ik moet terugkeren

Om omhoog te gaan tijdens de vlucht

De schaduw van mijn voetstappen zal markeren

Mijn streven naar vrijheid

In elke luchtspiegeling zie ik je

Een ongrijpbare ziel

Ze zullen met rust gaan zoals ik

Profeten, heiligen, mannen

Sterk dan zal er een wind opsteken

En die voetstappen zullen verdwijnen

ik zal voor je kijken

Je raakt me niet kwijt

In de nacht dat

Verberg vallende sterren

Nog nooit gezien

De schaduw van mijn voetstappen zal markeren

Mijn streven naar vrijheid

In elke luchtspiegeling zie ik je

Een ongrijpbare ziel

ik zal stoppen

Alleen als ik vind

kathedraal

In de woestijn waar het groeit

Een bloemenbijeenkomst

De schaduw van mijn voetstappen zal markeren

Mijn streven naar vrijheid

In elke luchtspiegeling zie ik je

Een ongrijpbare ziel

In elke luchtspiegeling zie ik je

Een ziel die wil geloven