Le tue parole - Andrea Bocelli

Dove va a morire il sole,

Dove il vento si riposa,

Ci son tutte le parole

Di chi?

stato innamorato

E non ha dimenticato

Tutto quello che c'?stato.

Ed aspetter?

il tramonto,

Deve pur passare il vento,

Io mi lascer?

portare,

Dove nascono le parole,

Cercher?

le tue parole,

Te le voglio riportare.

Non?

giusto che una donna

Per paura di sbagliare

Non si possa innamorare,

E si deve accontentarev

Di una storia sempre uguale,

Di una vita da sognare.

Dove va a morire il sole,

Dove il vento si riposa,

Ho incontrato tanta gente

Che in un mare di parole

E fra tanta confusione

Spera ancora in un amore.

Non?

giusto che una donna

Per paura di sbagliare

Non si possa innamorare,

E si deve accontentare

Di una storia sempre uguale,

Di una vita da scordare.

Your words

Text by: s.

cirillo

Music by: j.

amoruso — s.

cirillo

Where the sun goes to die,

Where the wind rests,

There are all the words

Of those who have been in love

And have not forgotten

All that there has been.

And i shall wait for the sunset,

Some time the wind must pass.

I shall let myself be carried

Where the words are born.

I shall look for your words,

I want to bring them back to you.

It is not right that a woman

For fear of making a mistake

Cannot fall in love

And has to content herself

With a story which is always the same

Of a life to be dreamed.

Where the sun goes to die,

Where the wind rests,

I have met many people

Who, in a sea of words

And amid utter confusion,

Still hope for a love.

It is not right that a woman

For fear of making a mistake

Cannot fall in love

And has to content herself

With a story which is always the same

Of a life to be forgotten,

Dove va a morire il sole,

Dove il vento si riposa,

Ci son tutte le parole

Di chi?

stato innamorato

E non ha dimenticato

Tutto quello che c'?stato.

Ed Aspetter?

ik tramonto,

Deve pur passare il vento,

Io mi lascer?

dragen,

Dove nacono le parole,

Cercher?

le tue voorwaardelijke vrijlating,

Te le voglio riportare.

Niet?

giusto che una donna

Per paura di sbagliare

Niet si possa innamorare,

E si deve acccontentarev

Di una storia semper uguale,

Di una vita da sognare.

Dove va a morire il sole,

Dove il vento si riposa,

Ho incontrato tanta gente

Che in un mare di parole

E fra tanta verwarring

Spera ancora in un amore.

Niet?

giusto che una donna

Per paura di sbagliare

Niet si possa innamorare,

E si deve acccontentare

Di una storia semper uguale,

Di vita da scordare.

Jouw woorden

Tekst door: s.

cirillo

Muziek door: j.

amoruso — z.

cirillo

Waar de zon gaat om te sterven,

Waar de wind rust,

Er zijn alle woorden

Van degenen die verliefd zijn geweest

En niet vergeten

Alles wat er is geweest.

En ik zal wachten op de zonsondergang,

Enige tijd moet de wind gaan liggen.

Ik zal me laten dragen

Waar de woorden worden geboren.

Ik zal naar je woorden zoeken,

Ik wil ze naar je terugbrengen.

Het is niet juist dat een vrouw

Uit angst om een ​​fout te maken

Kan niet verliefd worden

En moet zichzelf tevreden stellen

Met een verhaal dat altijd hetzelfde is

Van een leven om van te dromen.

Waar de zon gaat om te sterven,

Waar de wind rust,

Ik heb veel mensen ontmoet

Wie, in een zee van woorden

En te midden van totale verwarring,

Hoop nog steeds op een liefde.

Het is niet juist dat een vrouw

Uit angst om een ​​fout te maken

Kan niet verliefd worden

En moet zichzelf tevreden stellen

Met een verhaal dat altijd hetzelfde is

Van een leven om te vergeten,