Si voltò - Andrea Bocelli

Mentre il sole del mattino si spingeva nelle case

Io seguivo il suo ricordo con la punta della mani

Il profumo delle rose dura solo una stagione

Por si perde tra le cose ed è così che persi lei

Si voltò mi voltai…

Non seppe mai che morivo di lei

Che avrei voluto fermarla ma poi

Seppi capire che il gioco degli anni ci rese distanti

Che il suo destino non era qua

Mentre il sole delle due stava alto su Firenze

Sedevano a un ristorante verso il punto del caffè

L’orolgoio disse andiamo l’aiutai con le valigie

Lei che disse ci scriviamo io sorrisi

E dissi ciao

Si voltò mi voltai…

Non seppe mai che morivo di lei

Che averei voluto fermarla ma poi

Seppi capire che il goco degli anni ci rese distanti

Che il suo destino non era qua

Che un ragazza fermerla no puoi

Lei vive un tempo che leggi non ha Vola seguendo una linea che sembra deltate dai vento

Tu puoi seguirla soltanto un po'

Mentre il sole della sera

Si prendeva i suoi colori

Io pensavo è stato giusto

E pensando mi stancai

Il profumno delle rose dura solo un stagione

Por si perde fra le cose ed è così che persi lei

Si voltò mi voltai

Si voltò ed anch’io

Terwijl de ochtendzon de huizen binnendrong

Ik volgde zijn herinnering met de punt van mijn hand

De geur van rozen duurt maar één seizoen

Por raakt verdwaald in dingen en zo ben ik haar kwijtgeraakt

Hij draaide zich om, ik draaide me om...

Ze heeft nooit geweten dat ik doodging aan haar

Dat ik het wilde stoppen, maar toen

Ik was in staat om te begrijpen dat het spel van de jaren ons ver verwijderde

Dat zijn lot niet hier was

Terwijl de zon van twee uur hoog boven Florence stond

Ze zaten in een restaurant in de richting van het cafépunt

L'orolgoio zei laten we gaan, ik hielp haar met de koffers

Zij die zei dat we elkaar schrijven, ik glimlachte

En ik zei hallo

Hij draaide zich om, ik draaide me om...

Ze heeft nooit geweten dat ik doodging aan haar

Dat ik het wilde stoppen, maar toen

Ik kon begrijpen dat het verstrijken van de jaren ons afstandelijk maakte

Dat zijn lot niet hier was

Je kunt een meisje niet stoppen

Je leeft een tijd waarvan je leest dat hij niet vliegt volgens een lijn die vanuit de wind delta lijkt

Je kunt het maar een beetje volgen

Terwijl de avondzon

Hij nam zijn kleuren

Ik dacht dat het klopte

En denkend dat ik moe werd

De geur van rozen duurt maar één seizoen

Por raakt verdwaald in dingen en zo ben ik haar kwijtgeraakt

Hij draaide zich om, ik draaide me om

Hij draaide zich om en ik ook.