Romanza - Andrea Bocelli

Già la sento

Già la sento morire

Però è calma sembra voglia

Dormire;

Poi con gli occhi

Lei mi viene a cercare

Poi si toglie

Anche l’ultimo velo

Anche l’ultimo cielo

Anche l’ultimo bacio

Ah, forse colpa mia

Ah, forse colpa tua

E così son rimasto a pensare

Ma la vita

Ma la vita cos'è

Tutto o niente

Forse neanche un perché

Con le mani

Lei mi viene a cercare

Poi mi stringe

Lentamente mi lascia

Lentamente mi stringe

Lentamente mi cerca

Ah, forse colpa mia

Ah, forse colpa tua

E così son rimasto a guardare

E lo chiamano amore

E lo chiamano amore

E lo chiamano amore

Una spina nel cuore

Che non fa dolore

È un deserto

Questa gente

Con la sabbia

In fondo al cuore

E tu

Che non mi senti più

Che non mi vedi più

Avessi almeno il coraggio

E la forza di dirti

Che sono con te

(Ave Maria, Ave Maria.)

Ah, forse colpa mia

Ah, forse colpa mia

E così son rimasto così

Son rimasto così

Già la sento

Che non può più sentire;

In silenzio

Se n'è andata a dormire

È già andata a dormire

ik voel het al

Ik voel haar al sterven

Maar ze is kalm, ze lijkt te willen

Slaap;

Dan met de ogen

Ze komt me zoeken

Dan gaat hij weg

Zelfs de laatste sluier

Zelfs de laatste lucht

Zelfs de laatste kus

Ah, misschien mijn schuld

Ah, misschien jouw schuld

En dus bleef ik nadenken

Maar het leven

Maar wat is het leven?

Alles of niets

Misschien niet eens een waarom

Met de handen

Ze komt me zoeken

Dan knijpt hij me

Hij verlaat me langzaam

Langzaam knijpt hij me

Langzaam zoekt hij me op

Ah, misschien mijn schuld

Ah, misschien jouw schuld

En dus bleef ik kijken

En ze noemen het liefde

En ze noemen het liefde

En ze noemen het liefde

Een doorn in het hart

Dat doet geen pijn

Het is een woestijn

Deze mensen

Met het zand

Op de bodem van het hart

Jij ook

Je hoort me niet meer

Je ziet me niet meer

Had ik maar de moed

En de kracht om het je te vertellen

Dat ik bij je ben

(Ave Maria, Ave Maria.)

Ah, misschien mijn schuld

Ah, misschien mijn schuld

En dus bleef ik zo

Ik bleef zo

ik voel het al

Dat hij niet meer kan horen;

In stilte

Ze ging slapen

Ze is al gaan slapen