Preghiera (arr. Mercurio) - Andrea Bocelli

Alla mente confusa di dubbio e di dolore

Soccorri, o mio Signore, col raggio della fè

Sollevala dal peso che la declina al fango

Che la declina al fango

A te sospiro e piango, mi raccomando a te

A te sospiro e piango, mi raccomando a te

Sai che la vita mia si strugge a poco a poco

Come la cera al foco, come la neve al sol

All’anima che anela di ricovrarti in braccio

Di ricovrarti in braccio

Deh rompi Signore, il laccio che le impedisce il vol

Deh rompi Signore, il laccio che le impedisce il vol

Signor, pietà

Signor, pietà

Signor, pietà

Signor, pietà

Voor de geest verward met twijfel en pijn

Help, oh mijn Heer, met de straal van geloof

Til het op van het gewicht dat het naar de modder laat zakken

Die het afwijst tot modder

Voor jou zucht en huil ik, ik beveel mezelf aan jou aan

Voor jou zucht en huil ik, ik beveel mezelf aan jou aan

Je weet dat mijn leven beetje bij beetje smacht

Als was in het vuur, als sneeuw voor de zon

Aan de ziel die ernaar verlangt je terug in mijn armen te nemen

Om je terug in je armen te nemen

Deh breken Heer, de strik die haar verhindert vol

Deh breken Heer, de strik die haar verhindert vol

Meneer, heb genade

Meneer, heb genade

Meneer, heb genade

Meneer, heb genade