Bellissime Stelle - Andrea Bocelli

Verrai, verrai, dovunque arriverai

sei pioggia che gonfia le fontane.

Cadrai, cadrai, sul fondo scenderai

nell’anima che scalda gli occhi miei

e ancora ti vorrei.

E di notte andar via

fra i pensieri lass?

mentre introrno a noi

bellissime stelle.

Verrai, verrai, dovunque tu sarai

nel vento che smuove le campane.

Quaggi??, quaggi?

tra fango e nuvole

nel tempo che rallenta i passi miei vicino ti vorrei.

Ogni notte andar via

fino ai sogni lass?

perse intorno a noi bellissime stelle.

Ti nascondi e vai via

tra le ombre laggi?

stese intorno a noi

bellissime stelle…

.e ancora ti vorrei, ti vorrei…

E ogni giorno che avr??,

ogni attimo in pi??,

cercher?

per te bellissime stelle.

Cercher??, cercher?

per te, trover?

per te bellissime stelle.

Le bellissime stelle lass?

per te.

Je zult komen, je zult komen, waar je ook zult aankomen

jij bent de regen die de fonteinen doet opzwellen.

Je zult vallen, je zult vallen, op de bodem ga je naar beneden

in de ziel die mijn ogen verwarmt

en ik wil je nog steeds.

En ga 's nachts weg

tussen de gedachten daarboven?

terwijl om ons heen

mooie sterren.

Je komt, je komt, waar je ook bent

in de wind die de klokken doet rinkelen.

Hier beneden??, hier beneden?

tussen modder en wolken

in de tijd die mijn stappen vertraagt, wil ik dat je dichtbij komt.

Elke nacht om weg te gaan

tot dromen daarboven

verloren mooie sterren om ons heen.

Je verstopt je en loopt weg

in de schaduw daar?

verspreid om ons heen

mooie sterren…

.en toch zou ik je willen, ik zou je willen ...

En elke dag die ik heb,

elk moment meer,

zal zoeken?

voor jou mooie sterren.

Zal ik zoeken, zal ik zoeken?

voor jou, zal vinden?

voor jou mooie sterren.

De prachtige sterren daarboven?

voor jou.