Les enfants du Pirée (Orch. Raymond Lefèvre) - Andre Dassary

Noyés de bleu sous le ciel grec

Un bateau, deux bateaux, trois bateaux

S’en vont chantant

Griffant le ciel à coups de bec

Un oiseau, deux oiseaux, trois oiseaux

Font du beau temps

Dans les ruelles d’un coup sec

Un volet, deux volets, trois volets

Claquent au vent,

Et faisant une ronde avec

Un enfant, deux enfants, trois enfants

Dansent gaiement.

Mon dieu que j’aime,

Ce port du bout du monde

Que le soleil innonde

De ses reflets dorés

Mon dieu que j’aime,

Sous les bonnets oranges

Tous les visages d’anges

Des enfants du Pirée.

Je rêve aussi d’avoir un jour,

Un enfant, deux enfants, trois enfants

Jouant comme eux

Le long du quai flanent toujours

Un marin, deux marins, trois marins aventureux

De notre amour on se fera

Un amour, dix amours, mille amours

Noyés de bleus

Et nos enfants feront des gars

Que les filles

A leur tour rendront heureux.

Mon dieu que j’aime,

Le pont du bout du monde

Que le soleil innonde

De ses reflets dorés

Mon dieu que j’aime,

Sous les bonnets oranges

Tous les visages d’anges

Des enfants du Pirée.

N.B: la chanson s’arrête ici dans certaines versions (?)

Quand on parlait de voyages

Vers de fabuleux rivages

Tu disais qu’on les feraient nous aussi,

Oui mais quand on en a eu l'âge

Moi j’ai quitté le village,

Tu m’as dit je t’attendrais toute ma vie

Mais quelques fois,

Les bateaux s’en vont si loin

Que le flot les entrainent

Mais quelques fois,

Les bateaux s’en vont si loin

Que quelques fois

Trop tard ils reviennent.

Après tant et tant d’années

Je t’ai enfin retrouvé

Devant nous le passé vient de surgir

Mais mon dieu comme c’est étrange

Oh mon dieu comme c’est étrange

Nous n’avons soudain plus rien rien à nous dire

Car quelques fois,

Les bateaux s’en vont si loin

Et le flot les entrainent

Car les bateaux quelques fois,

S’en vont si loin

Mais quelques fois

Trop tard ils reviennent

Mais quelques fois

Trop tard ils reviennent

Verdronken in het blauw onder de Griekse hemel

Eén boot, twee boten, drie boten

Ze gaan zingend weg

Met zijn snavel in de lucht krabben

Eén vogel, twee vogels, drie vogels

Zorg voor mooi weer

Plots in de steegjes

Eén streng, twee strengen, drie strengen

Klap in de wind,

En er een rondje mee maken

Eén kind, twee kinderen, drie kinderen

Dans vrolijk.

Mijn god waar ik van hou,

Deze haven aan het einde van de wereld

Laat de zon overstromen

Van zijn gouden reflecties

Mijn god waar ik van hou,

Onder de oranje kappen

Alle gezichten van engelen

Kinderen uit Piraeus.

Ik droom er ook van om op een dag,

Eén kind, twee kinderen, drie kinderen

spelen zoals zij

Langs de kade nog even flaneren

Eén matroos, twee matrozen, drie avontuurlijke matrozen

Van onze liefde zullen we zijn

Eén liefde, tien liefdes, duizend liefdes

Verdronken in de blues

En onze kinderen zullen jongens maken

Dat de meisjes

Zal op zijn beurt geluk brengen.

Mijn god waar ik van hou,

Het einde van de wereldbrug

Laat de zon overstromen

Van zijn gouden reflecties

Mijn god waar ik van hou,

Onder de oranje kappen

Alle gezichten van engelen

Kinderen uit Piraeus.

N.B: het nummer eindigt hier in sommige versies (?)

Toen we het over reizen hadden

Naar fantastische kusten

Je zei dat we ze ook zouden doen,

Ja, maar toen we oud werden

Ik verliet het dorp,

Je zei me dat ik mijn hele leven op je zou wachten

Maar soms,

Schepen gaan zo ver

Laat het tij ze meevoeren

Maar soms,

Schepen gaan zo ver

Slechts een paar keer

Te laat komen ze terug.

Na zoveel jaren

ik heb je eindelijk gevonden

Voor ons is het verleden zojuist ontstaan

Maar mijn god wat vreemd

Oh mijn god wat vreemd

We hebben elkaar opeens niets meer te zeggen

Omdat soms

Schepen gaan zo ver

En het getij voert ze weg

Omdat de boten soms

Ga zo ver

Maar soms

Te laat komen ze terug

Maar soms

Te laat komen ze terug