Cozinha - Ana Gabriela

Tudo bem

Eu não vou mais ligar

Vou te apagar da memória do meu celular

E te apagar de mim como você fez sem dó

E eu sei, eu vou fingir um jeito que te olho

Pra conseguir não me entregar demais

Fingir que estou bem só

Mas na verdade eu não consigo mais levantar

Minha cama já chegou até a se acostumar

Minha cozinha nunca mais me viu

E eu fico evitando a sala de estar

Pra não lembrar da gente naquele sofá

Vendo alguma coisa pro tempo passar

Até o meu cigarro me faz te lembrar

Mas eu que tô a tanto tempo presa em você

Solta o cadeado pra eu te esquecer

Mas eu que tô a tanto tempo presa em você

Solta o cadeado pra eu te esquecer

Por favor, por favor

het is goed

Ik bel niet meer

Ik ga je wissen uit het geheugen van mijn mobiele telefoon

En je van me wissen zoals je deed zonder genade

En ik weet het, ik zal doen alsof ik naar je kijk

Om mezelf niet te veel te geven

Doe alsof ik me goed alleen voel

Maar eigenlijk kan ik niet meer opstaan

Mijn bed is al gewend

Mijn keuken heeft me nooit meer gezien

En ik blijf de woonkamer mijden

Om ons niet te herinneren op die bank

Ik verkoop iets voor de tijd om voorbij te gaan

Zelfs mijn sigaret doet me aan jou denken

Maar ik zit al zo lang in je vast

Laat het slot los zodat ik je kan vergeten

Maar ik zit al zo lang in je vast

Laat het slot los zodat ik je kan vergeten

Alsjeblieft alsjeblieft