Poetically Pathetic - Amber Pacific

I’d like to think that this was fate.

Reference to a song you love,

Spell confusion with a «K»

Like a star without its strings,

I’m hanging here on these two wings.

For that smile and those eyes

I’m falling

If time could stop, how could I make this more poetic?

When there’s nothing more pathetic to be said

You bring me out, show me light,

I’m sorry if I hide, I’m too afraid to look inside.

You carry truth, you make me smile.

If it were you and me tonight,

I would tame the stars and save the brightest one for you,

For you…

If you ever had the chance,

Would you make your life seem right?

Or would you only hold it back,

The good times, the hard, and the bad.

Whatever you say is alright,

Just as long as there’s no doubt.

Could you look me in the eye

And say hopes died

If time could stop, how could I make this more poetic?

When there’s nothing more pathetic to be said

You bring me out, show me light,

I’m sorry if I hide, I’m too afraid to look inside.

You carry truth, you make me smile.

If it were you and me tonight,

I would tame the stars and save the brightest one for you.

Our wish,

Each time,

Keeps me returning to you,

Night after night

Lift me up as high as the clouds that warm the sky,

For you and I You bring me out, show me light,

I’m sorry if I hide, I’m too afraid to look inside.

You carry truth, you make me smile,

If it were you and me tonight,

I would tame the stars and save the brightest one for you

You bring me out, show me light,

I’m sorry if I hide, I’m too afraid to look inside

You carry truth, you make me smile

If it were you and me tonight,

I would tame the stars and save the brightest one for you,

For you…

Ik zou graag denken dat dit het lot was.

Verwijzing naar een nummer waar je van houdt,

Spelverwarring met een «K»

Als een ster zonder zijn snaren,

Ik hang hier aan deze twee vleugels.

Voor die glimlach en die ogen

Ik val

Als de tijd zou kunnen stoppen, hoe zou ik dit dan poëtischer kunnen maken?

Als er niets pathetischer te zeggen valt

Je brengt me naar buiten, laat me licht zien,

Het spijt me als ik me verstopt, ik ben te bang om naar binnen te kijken.

Je draagt ​​de waarheid, je laat me glimlachen.

Als jij en ik vanavond waren,

Ik zou de sterren temmen en de helderste voor je bewaren,

Voor jou…

Als je ooit de kans hebt gehad,

Zou je je leven goed laten lijken?

Of zou je het alleen tegenhouden,

De goede tijden, de moeilijke en de slechte.

Wat je ook zegt, het is goed,

Zolang er geen twijfel over bestaat.

Kun je me in de ogen kijken?

En zeggen dat de hoop stierf

Als de tijd zou kunnen stoppen, hoe zou ik dit dan poëtischer kunnen maken?

Als er niets pathetischer te zeggen valt

Je brengt me naar buiten, laat me licht zien,

Het spijt me als ik me verstopt, ik ben te bang om naar binnen te kijken.

Je draagt ​​de waarheid, je laat me glimlachen.

Als jij en ik vanavond waren,

Ik zou de sterren temmen en de helderste voor je bewaren.

onze wens,

Elke keer,

Zorgt ervoor dat ik naar jou terugkeer,

Avond na avond

Til me op zo hoog als de wolken die de lucht verwarmen,

Voor jou en ik Je brengt me naar buiten, laat me licht zien,

Het spijt me als ik me verstopt, ik ben te bang om naar binnen te kijken.

Je draagt ​​de waarheid, je laat me glimlachen,

Als jij en ik vanavond waren,

Ik zou de sterren temmen en de helderste voor je bewaren

Je brengt me naar buiten, laat me licht zien,

Het spijt me als ik me verberg, ik ben te bang om naar binnen te kijken

Je draagt ​​de waarheid, je laat me glimlachen

Als jij en ik vanavond waren,

Ik zou de sterren temmen en de helderste voor je bewaren,

Voor jou…