Черно - [AMATORY]

Когда последний камень выгорит дотла

Над саркофагом мир начнёт сходить с ума

Каждый день эфир, где ложь сменяет бред

Правды больше нет

Вся вина

Испарялась, как вода

За кровь и боль

Проклятой ядерной весной

И с пеплом крики

Агонии не стихли

Напомнят о предательстве нам вновь

Но даже не имея власть

Ты бросил позади свой дом

Не стал стоять и наблюдать

Чтобы не проклинать себя потом

Ради других

Всех нас

Ради чужих

В тот час

Ведь жизнь одна

Так проста и так сложна

Один лишь миг

Способен сотворить или разрушить мир

Вся вина

Испарялась, как вода

За кровь и боль

Проклятой ядерной весной

Вся вина

Испарялась как вода

Напомнит боль

Проклятой ядерной весной

И с пеплом крики

Что никогда не стихнут

Их предали и бросили в огонь

Wanneer de laatste steen tot de grond afgebrand is

Boven de sarcofaag zal de wereld gek worden

Elke dag vervangt de lucht, waar leugens delirium vervangen

De waarheid is niet meer

alle schuld

Verdampt als water

Voor bloed en pijn

Verdomde nucleaire lente

En schreeuwt met as

Pijn is niet afgenomen

Herinner ons weer aan verraad

Maar ook zonder stroom

Je hebt je huis achtergelaten

Stond niet te kijken

Om jezelf later niet te vervloeken

In het belang van anderen

Wij allemaal

In het belang van vreemden

op dat uur

Het leven is tenslotte één

Zo simpel en zo complex

Een momentje

Kan de wereld scheppen of vernietigen

alle schuld

Verdampt als water

Voor bloed en pijn

Verdomde nucleaire lente

alle schuld

Verdampt als water

Doet me denken aan pijn

Verdomde nucleaire lente

En schreeuwt met as

Dat zal nooit minder worden

Ze werden verraden en in het vuur gegooid