On an Unknown Beach - Amanda Palmer

I’m a pale intruder on an unknown beach

My back to the water, my feet in the sand

Finding no recognition

As each sign of life

Invades the precision of this aging land

An abandoned flipper in a world of storms

There’s a man on the shoreline

With a white parakeet

Trying to make his bird go home

With increasing continuity endless space

Gazes 'round the periphery not disheartened

Wearing it’s most inexpressible face

My instinct is double as the waves roll by

But my vision is halved

And the foam in the green, as the insects

Talk to the blazing sky

Wax in the ear, stitch in the side

Wolves are feast for the blind

Under and over, the why and the wherefore

Easy to sit back with time

Driving discussions like cranes

Through the car park, setting them all in a line

All interceding, not yet proceeding

Misleading doubts in the mind

I’m a pale intruder on an unknown beach

My back to the water, my feet in the sand

Finding no recognition

As each sign of life

Invades the precision of this aging land

Ik ben een bleke indringer op een onbekend strand

Mijn rug naar het water, mijn voeten in het zand

Geen herkenning vinden

Als elk teken van leven

Dringt de precisie van dit vergrijzende land binnen

Een verlaten flipper in een wereld van stormen

Er is een man op de kustlijn

Met een witte parkiet

Proberen om zijn vogel naar huis te laten gaan

Met toenemende continuïteit eindeloze ruimte

Kijkt rond de periferie niet ontmoedigd

Het meest onuitsprekelijke gezicht dragen

Mijn instinct is dubbel zo als de golven voorbij rollen

Maar mijn zicht is gehalveerd

En het schuim in het groen, als de insecten

Praat met de brandende lucht

Wax in het oor, steek in de zijkant

Wolven zijn een feest voor blinden

Onder en over, het waarom en het waarom

Makkelijk om achterover te leunen met de tijd

Discussies rijden zoals kranen

Door de parkeerplaats, ze allemaal op een rij zetten

Allemaal tussenbeide komen, nog niet doorgaan

Misleidende twijfels in de geest

Ik ben een bleke indringer op een onbekend strand

Mijn rug naar het water, mijn voeten in het zand

Geen herkenning vinden

Als elk teken van leven

Dringt de precisie van dit vergrijzende land binnen