The Box Song - Amanda Palmer, Jason Webley

Box on a desk

Next to a castle of glass

That they bought from the airport

The price on the back

Shelves overflow

With photographs and bones

A museum of someone

That will never be known

Pennies for thoughts

That cost a mountain of debt

Rusting in bottles

They’ll never come to collect

They’ll never come to collect

And you were sure that you could keep it all

Off in a tower where there’d always be space

And you were sure that if you read it all

You would eventually come across your own name

Daffodils hanging off a rearview of lies

You keep your foot on the pedal

And you can’t see outside

Boxes of novels

Fill all the seats and the trunk

There’s barely room for a driver

In this treasure chest of junk

And the tower is crumbling

And you are thinking of running

From all these years of commitment

To keep this dead garden growing

To keep this dead garden growing

And you were sure that you could learn it all

And if you did than you would always be safe

And you were sure that you could use it all

To build a fortress they could never take

It’s got to be around here somewhere

Maybe you’re really going mad

Maybe it’s buried in the old school

Maybe you never really-

And now you’re starting look

A little like someone in a book

You’ve tucked yourself inside

Your body pressed and dried

Fairies and princes

And the story doesn’t change

He keeps slaying the dragon

She’s still chained to the cage

And it’s time to retire

But you can’t give up the title

As the head of collections

For these dead letter files

As the head of collections

For these dead letter files

And you were sure that you could keep it all locked

And all the nice dark things would never get lit

And you were sure that you could keep them out

And you were sure that you could keep yourself hid

It’s got to be around here somewhere

Maybe it’s under mom and dad

Maybe you wrote it in your diary

Maybe you never really-

It’s got to be around here somewhere

Maybe you have it to your son

Maybe it’s time you just admit that

Maybe you never really had

A past worth passing on

Doos op een bureau

Naast een kasteel van glas

Die ze van het vliegveld kochten

De prijs op de achterkant

Planken overlopen

Met foto's en botten

Een museum van iemand

Dat zal nooit bekend worden

Pennies voor gedachten

Dat kostte een berg schuld

Roest in flessen

Ze komen nooit ophalen

Ze komen nooit ophalen

En je wist zeker dat je het allemaal kon houden

Uit in een toren waar altijd ruimte is

En je wist zeker dat als je alles leest

Je zou uiteindelijk je eigen naam tegenkomen

Narcissen hangen aan een achteraanzicht van leugens

Je houdt je voet op het pedaal

En je kunt niet naar buiten kijken

Dozen met romans

Vul alle stoelen en de kofferbak

Er is nauwelijks ruimte voor een chauffeur

In deze schatkist vol rommel

En de toren brokkelt af

En je denkt aan hardlopen

Van al die jaren van toewijding

Om deze dode tuin te laten groeien

Om deze dode tuin te laten groeien

En je wist zeker dat je het allemaal kon leren

En als je dat deed, zou je altijd veilig zijn

En je wist zeker dat je het allemaal kon gebruiken

Om een ​​fort te bouwen dat ze nooit zouden kunnen innemen

Het moet hier ergens zijn

Misschien word je echt gek

Misschien is het begraven in de oude school

Misschien heb je nooit echt-

En nu begin je te kijken

Een beetje zoals iemand in een boek

Je hebt jezelf naar binnen gestopt

Je lichaam geperst en gedroogd

Feeën en prinsen

En het verhaal verandert niet

Hij blijft de draak verslaan

Ze zit nog steeds vastgeketend aan de kooi

En het is tijd om met pensioen te gaan

Maar je kunt de titel niet opgeven

Als hoofd collecties

Voor deze dode letter bestanden

Als hoofd collecties

Voor deze dode letter bestanden

En je wist zeker dat je alles op slot kon houden

En alle mooie donkere dingen zouden nooit verlicht worden

En je wist zeker dat je ze buiten kon houden

En je wist zeker dat je jezelf verborgen kon houden

Het moet hier ergens zijn

Misschien is het onder mama en papa

Misschien heb je het in je dagboek geschreven

Misschien heb je nooit echt-

Het moet hier ergens zijn

Misschien heb je het aan je zoon?

Misschien wordt het tijd dat je dat gewoon toegeeft

Misschien heb je het nooit echt gehad

Een verleden dat het waard is om door te geven