Berlin - Amanda Palmer

Your bicycle’s chained to the fence outside

There’s plenty of offers, but you won’t ride

How you pedal in those is a miracle

A miracle

And you laugh at yourself

As you speed through the red lights

Oh, Berlin

Nobody knows where you’ve been

In the space where your brain and your heart collide

You’re convinced there’s a practical place that you can hide

And you laugh at the bellhop

Hysterical

Hysterical

With your bag full of dresses and butcher’s knives

Oh, Berlin

Nobody know’s where you’ve been

But they all look so ugly and mean when you’re sober

You’ve auctioned away all your crimson and clover

And Ronny leaves lines out and lights up the curtain

You know what you’re doing, you know it for certain

The last thing I saw, they were reading your rights

If you’re going to go down, then you’re going down fighting

As long as you’re bent

And as long as they’re watching

You’re going to make rent

You go no other option

What?

Did you think you were worth my while?

Did you think I would cramp my style?

That if I had to say in it That I’d sit here and bite my lip and listen

What?

What?

Do you think that I come off bored?

Paid a fortune to be ignored?

Did you think that I come here out

of the goodness of my own heart?

To work in an assembly line of broken hearts?

Not supposed to fix them, only strip and sell the parts

It’s hard to work

On an assembly line of broken hearts

Not supposed to fix them

only strip them and sell the parts

Your bicycle’s chained up to the fence outside

there’s plenty of offers, but you won’t ride

How you pedal in those is a miracle

A miracle

And you laugh at yourself

As you speed through the red lights

Je fiets is buiten aan het hek geketend

Er zijn tal van aanbiedingen, maar u rijdt niet

Hoe je daarin trapt, is een wonder

Een wonder

En je lacht om jezelf

Terwijl je door de rode lichten rijdt

Oh, Berlijn

Niemand weet waar je bent geweest

In de ruimte waar je hersenen en je hart botsen

Je bent ervan overtuigd dat er een praktische plek is die je kunt verbergen

En je lacht om de piccolo

Hysterisch

Hysterisch

Met je tas vol jurken en slagersmessen

Oh, Berlijn

Niemand weet waar je bent geweest

Maar ze zien er allemaal zo lelijk en gemeen uit als je nuchter bent

Je hebt al je karmozijn en klaver weggeveild

En Ronny laat lijnen weg en verlicht het gordijn

Je weet wat je doet, dat weet je zeker

Het laatste wat ik zag, was dat ze je rechten lazen

Als je ten onder gaat, ga je vechtend ten onder

Zolang je gebogen bent

En zolang ze kijken

Je gaat huren

Je gaat geen andere optie

Wat?

Dacht je dat je de moeite waard was?

Dacht je dat ik mijn stijl zou verkrampen?

Dat als ik erin zou moeten zeggen dat ik hier zou zitten en op mijn lip zou bijten en luisteren

Wat?

Wat?

Denk je dat ik me verveel?

Een fortuin betaald om genegeerd te worden?

Dacht je dat ik hier uitkwam?

van de goedheid van mijn eigen hart?

Werken in een assemblagelijn van gebroken harten?

Het is niet de bedoeling ze te repareren, alleen de onderdelen strippen en verkopen

Het is moeilijk om te werken

Op een lopende band van gebroken harten

Het is niet de bedoeling om ze te repareren

alleen strip ze en verkoop de onderdelen

Je fiets staat vast aan het hek buiten

er zijn tal van aanbiedingen, maar u rijdt niet

Hoe je daarin trapt, is een wonder

Een wonder

En je lacht om jezelf

Terwijl je door de rode lichten rijdt