Neptune is Dead - Altar of Plagues

Cloak me, surround me, I envision my own death

The path has reached it’s end

And streams of gold promise nothing

This is not time

This is not time

Birds know nothing of this, it is our vanity

We create this death, we create this entity

We have created death, Neptune is dead

Come here, find me and be where you once belong

No light, no dawn, always darkness

Who will find me now that my soul has gone?

No light, no dawn, forever darkness

The mammal meets the steel and litters this plastic ground

The blue in the burst reminds me of something true

I know that when I die the world is alive

And I cannot see a world without them, those who came before me

I cannot see a world without them, those who stay after

I search for a greater meaning, and still I find nothing

Bedek me, omring me, ik stel me mijn eigen dood voor

Het pad heeft zijn einde bereikt

En stromen van goud beloven niets

Dit is geen tijd

Dit is geen tijd

Vogels weten hier niets van, het is onze ijdelheid

We creëren deze dood, we creëren deze entiteit

We hebben de dood geschapen, Neptunus is dood

Kom hier, vind me en wees waar je ooit thuishoorde

Geen licht, geen dageraad, altijd duisternis

Wie zal me vinden nu mijn ziel weg is?

Geen licht, geen dageraad, voor altijd duisternis

Het zoogdier ontmoet het staal en vervuilt deze plastic grond

Het blauw in de burst doet me denken aan iets waars

Ik weet dat als ik sterf, de wereld leeft

En ik kan geen wereld zien zonder hen, degenen die voor mij kwamen

Ik kan geen wereld zien zonder hen, degenen die blijven na

Ik zoek naar een grotere betekenis, en toch vind ik niets