All Life Converges To Some Centre - Altar of Plagues

I was young and you promised that we would live forever.

Now the road is too clear, and seeing makes me choke.

The brother, the sister and the son.

All of them are gone.

Who will conduct the ending scene, now that my love is extinct?

Once we have reached the silence, the making of my soul will be extinct.

Slowly lead to a home far from home, with no space between.

The ashes of our lives fill the distance with no great light.

Nothing was promised, it always remains.

Horses are rapid and ready.

Ik was jong en je beloofde dat we voor altijd zouden leven.

Nu is de weg te duidelijk, en het zien doet me stikken.

De broer, de zus en de zoon.

Ze zijn allemaal weg.

Wie zal de eindscène dirigeren, nu mijn liefde is uitgestorven?

Zodra we de stilte hebben bereikt, zal het maken van mijn ziel zijn uitgestorven.

Leid langzaam naar een huis ver van huis, zonder ruimte ertussen.

De as van ons leven vult de afstand zonder groot licht.

Er is niets beloofd, het blijft altijd.

Paarden zijn snel en klaar.